Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CZARY-MARY
FELICJA
Kiedynastałaporaobiadowa,Felicjanieczułanicpróczgłodu.
Zapomniałanawetozmęczeniu.BabciaMichalinaśmiałasięzniej,
widząc,jakwnuczkapatrzynagarnekzziemniakami,jakbypróbowała
jezahipnotyzować,bygotowałysięprędzej.
Wkońcuposiłekbyłgotowy.Młodeziemniakizezsiadłymmlekiem
–smakidzieciństwa,równiepysznejakwtedy.
Felicja,mimożepochłoniętajedzeniem,widziała,żebabcięcoś
trapi.
–JakdobrzepoznałaśJaśminę?
„Bingo”–pomyślałaFelicjaiodsunęłapustytalerz.
–Rozmawiałyśmykilkaminut.Trudnopowiedzieć,żedobrzesię
znamy.
Michalinakiwnęłagłową.Felicjawidziała,żebabciabijesię
zmyślami.Ichciała,iniechciałaczegośpowiedzieć.
–Uważaj.
–NaJaśminę?
Babciajednaknicwięcejjużniezdradziła.Jednakniepokójzostał
zasianywsercuFelicji.
Zerknęłanazegarek.Zerwałasięzmiejscaitylkowbiegu
ucałowałababcięwczoło.Musiaławracaćiprzygotowaćcośpysznego
Andrzejowi.Czułasilnąpotrzebędbaniaoniego.
Idącwstronęchatki,układałaplanobiadu–krupnik,anadrugie
duszoneudkawsosieśmietanowym.Dawnotemucośpodobnego
gotowałaiteraz,przyniewielkiejpomocyinternetu,chciałapowtórzyć
swójkulinarnysukces.
