Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
V
LedwomnieWasinpochwalił,kiedynagleniepowstrzymanie
zachciałomisięmówić.
–Wedługmniekażdymaprawomiećsweuczucia,jeżeli
zprzekonania…przytymniktniemaprawamutegowyrwać
–zwróciłemsiędoWasina.Jakkolwiekprzemawiałemśmiało,ale
zupełniejakbytonieja,awustachporuszałsięjakgdybycudzy
język.
–Czyżby?–zarazpodchwyciłiprzeciągnąłzironiątensamgłos,
któryprzerwałDiergaczowowiikrzyknąłKraftowi,żeonNiemiec.
Uważającgozazupełnąnicość–zwróciłemsiędonauczyciela,jak
gdybytoondomniekrzyknął:
–Przekonaniemmoimjest,żeniemamprawanikogosądzić.
–Drżałem,wiedzącjuż,żesięrozpędzam.
–Czemużtaktajemniczo?–rozległsięznowugłos„nicości”.
–Każdymaswojąideę.–Patrzyłemzuporemnanauczyciela,
który,przeciwnie,milczałiprzyglądałmisięzuśmiechem.
–Ipan?–krzyknęłanicość.
–Długobyopowiadać…Aczęściowomojaideawłaśnienatym
polega,abymniezostawionowspokoju.Pókimamdwaruble,chcę
samodnikogoniezależeć(bądźciespokojni,znamkontrargumenty)
inicnierobić–nawetdlatejwielkiejprzyszłejludzkości,dopracy,
dlaktórejwzywanoKrafta.Osobistaswobodatojestmojawłasna,
napierwszymplanie,awięcejnicwiedziećniechcę.
Błądpolegałnatym,żesięrozzłościłem.
–Toznaczy,proponujepanspokójsytejkrowy?
–Niechbędzie.Zakrowęniemacosięobrażać.Nikomunicnie
winien,płacęspołeczeństwupieniądzewformiepodatkówskarbowych
zato,żebymnienieokradli,nieobiliiniezabili,awięcejniechnikt
nieśmieodemniewymagać.Jamambyćmożeosobiścieiinneidee
