Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
(Benjamin2011).Utożsamianaznieuatonomicznym
sposobemistnieniadziełasztuki,pozostającegonasłużbie
→kultulub→rytuału,orzekaojego→autentyczności
ioryginalności.Powiązanazteoriąalegoriiisymbolu,
charakteryzujeświat→doświadczeniaauratycznego
(tradycyjnego).Aura,czylikontemplacyjneodczucie
możliwewobecnościoryginałuidoświadczenie,
wktórymzatopionajestpokoleniowoprzekazywana→
tradycja,zanikawwarunkachracjonalizacjiświata,
postępującejsekularyzacji→sztukiorazrozpadu
doświadczenia.
Benjaminoperujedwojakimrozumieniemaury.Węższe
wiążesięzesposobemistnieniadziełasztuki.Taką
auratycznośćmożnaodczytaćtylkotuiteraz,
wdoświadczeniuonaturzekontemplacyjnegonamysłu.
Sytuacjętęzmieniapojawieniesięmożliwościpowielenia
oryginałumetodamitechnologicznej→reprodukcji
(dotyczytowszczególności→fotografii),któredestruują
auręnarzeczszerokiejdostępnościkopii,azajej
pośrednictwem–szerokiegodostępudosztuki,który
Benjaminoceniłpozytywnie.
Szerszerozumienieauryłączysięzpojęciem→śladu
izapośredniczakategorię→wspomnienia.Benjamin
definiujeauręjako„objawienieoddali,jakkolwiekblisko
byłobyto,cojąspowodowało”,aślad–jako„objawienie
bliskości,to,coonaposobiezostawia,jakkolwiekbyłaby
terazdaleko”(Benjamin2005[1927–1940/1982]:493).
Auręstanowiwyobrażeniepojawiającesięwobec
przedmiotupercepcji.Wwypadkuprzedmiotu
użytkowegojej„odpowiednikiem”jestdoświadczenie,
którepozostawiłośladyrąk
.
Śladokreślaturodzajrelacji
z→przeszłością.Stanowijejpoświadczenie.Dialektyczne
napięciemiędzyaurąaśladem,gramiędzydalą
abliskością,uchwyceniemapostrzeżeniem
wzdecydowanysposóbwpływanamożliwość
postrzeganiairozumieniarzeczywistości,wktórejżyje
wspomnienieikształtujesiędoświadczenie.
Benjamindostrzegaaurę–jakorodzaj„obramowania”
–wkażdymprzedmiocie.Nieoznaczatojednak,iżkażda