Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Nieczekałnaodpowiedź,znałprzecieżJerzego.Spojrzał
naopatruneknagłowiekolegi.
–Żonamiprzykleiła–szepnąłJerzy.
–Nawetładnie–skomentowałoficer.Idodał:–Zsekcjizwłok
wynika,żeniktmuraczejniepomagał.Tylkopocholeręzjawiłsięten
gośćwkapturze,któryłebcirozwalił?Możezłodziejwszedł,gdy
tamtenjużwisiał,azachęciłygouchylonedrzwi?–samsobie
odpowiedział.–Sąsiadkazparteruwidziałaprzezokno,żektoś
wybiegałzklatki,aletopijaczkainiewiem,czyjejwierzyć.Pozatym
dupa.
Policjantwymamrotałjeszcze:
–Możechujaruszyłosumienieisamsobiepętlęzałożył?–Chciał
pocieszyćJerzego.–Usiądź.–Dopieroterazzaproponowałgościowi.
–Tutaj.–Wskazałkrzesłoprzysąsiednimbiurku.–ZenekŚmigus
zdychanaCOVID.
Jerzyjużchwyciłrękązaporęczkrzesła,szybkojąjednakzabrał
inawetwytarłospodnie.
–Pójdę.Napiwoniedaszsięwyciągnąć?–zapytałPopiołka.
Wiedział,żeodmówi.
Komisarzsięuśmiechnął,pokręciłgłową.Pożegnalisię.
***
Musiałsięnapić.Wybrałwięcnajwiększąspelunęwmieście,
znajdującąsięprzyjednejzgłównychulic.Tammożnabyłoprzyjść
samemuidopieronamiejscuposzukaćkumpli.
Przyobdrapanychbordowychstolikachklientówniebrakowało,
pomimożedodwunastejzostałojeszczesporoczasu.
BarmanBolostrzepnąłkurzzblatubaruniepierwszejświeżości
ścierkąizaprosiłJerzego.
–Słyszałemotymwisielcuipańskiejżonie,redaktorze.–Spojrzał
woczygościowi,udającpsychologa.
