Motywacyjne mechanizmy efektu dezinformacji

Malwina Szpitalak

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-233-3343-2

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Rok wydania:

2012

Liczba stron:

231

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Szpitalak, Malwina. Motywacyjne mechanizmy efektu dezinformacji. Red. . Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2012, 231 s. ISBN 978-83-233-3343-2

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Szpitalak, M.

T1 Motywacyjne mechanizmy efektu dezinformacji

PB Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

PP Kraków

YR 2012

SN 978-83-233-3343-2

Bibliografia BibTex:

@Book{ 102270, author = "Szpitalak, Malwina", editor = "", title = "Motywacyjne mechanizmy efektu dezinformacji", publisher = "Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego", year = "2012", address = "Kraków", isbn = "978-83-233-3343-2" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Szpitalak, Malwina

ED -

TI - Motywacyjne mechanizmy efektu dezinformacji

PB - Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

CY - Kraków

PY - 2012

SN - 978-83-233-3343-2

ER -

Netografia (standard APA):

Szpitalak, Malwina. Motywacyjne mechanizmy efektu dezinformacji [baza danych online] Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2012 [dostęp: 22 07 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/motywacyjne-mechanizmy-efektu-dezinformacji-malwina-szpitalak-102270.

psychologia sądowa, efekt dezinformacji, zeznania świadków, konstrukt Ja, dysonans poznawczy

Dr Malwina Szpitalak napisała bardzo ważną i wartościową książkę. Problematyka w niej podjęta jest nieoczywista, a uzyskane przez Autorkę wyniki i zaproponowane przez nią interpretacje stanowią istotny wkład w rozwój wiedzy dotyczącej sytuacyjn...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-233-3343-2

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego

Rok wydania:

2012

Liczba stron:

231

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Cel i przedmiot badań14
Rozdział 1. Efekt dezinformacji – definicja, wyznaczniki oraz mechanizmy leżące u jego podłoża16
1.1. Definicja i eksperymentalne operacjonalizacje efektu dezinformacji16
1.2. Wyznaczniki wielkości efektu dezinformacji19
1.3. Mechanizmy efektu dezinformacji20
1.3.1. Mechanizmy pamięciowe21
1.3.2. Mechanizmy pozapamięciowe27
1.4. Umiejscowienie efektu dezinformacji wśród zniekształceń w funkcjonowaniu pamięci32
Rozdział 2. Ja jako podstawowy konstrukt związany z aktywnością jednostki34
2.1. Definicje i ujęcia Ja34
2.1.1. Ja w ujęciu poznawczym35
2.1.1.1. Ja jako schemat35
2.1.1.2. Ja jako struktura pamięci36
2.1.1.3. Ja jako (samo)wiedza36
2.1.2. Ja w ujęciu społecznym37
2.1.3. Ja w ujęciu motywacyjnym38
2.2. Klasyfikacje i struktura Ja39
2.3. Funkcje Ja oraz mechanizmy wpływu Ja na zachowanie39
2.4. Zaangażowane Ja i jego wpływ na przetwarzanie informacji40
2.4.1. Definicje zaangażowania Ja41
2.4.2. Wpływ zaangażowania Ja na procesy poznawcze42
Rozdział 3. Regulacyjna rola Ja – motywy autoregulacyjne46
3.1. Definicje i teorie autoregulacji46
3.2. Dobry, spójny, znający siebie, lepszy – główne motywy autoregulacji i ich charakterystyka49
3.2.1. Dobre Ja – charakterystyka motywu autowaloryzacji50
3.2.1.1. Istota motywu autowaloryzacji50
3.2.1.2. Sposoby realizacji motywu autowaloryzacji51
3.2.1.3. Motyw autowaloryzacji a samoocena52
3.2.1.4. Funkcje i adaptacyjność motywu autowaloryzacji53
3.2.2. Spójne Ja – charakterystyka motywu autoweryfikacji54
3.2.2.1. Istota motywu autoweryfikacji54
3.2.2.2. Sposoby realizowania motywu autoweryfikacji55
3.2.2.3. Funkcje i adaptacyjność motywu autoweryfi kacji56
3.2.3. Ja znające siebie – charakterystyka motywu samopoznania57
3.2.4. Lepsze Ja – charakterystyka motywu samonaprawy58
3.3. Dobre Ja czy spójne Ja? Konfl ikt poznawczo-afektywny59
Rozdział 4. Samoocena62
4.1. Definicja samooceny62
4.2. Struktura samooceny64
4.2.1. Wysokość samooceny65
4.2.2. Stabilność samooceny69
4.2.3. Adekwatność samooceny69
4.3. Samoocena jawna i utajona70
4.4. Samoocena a motywy Ja71
4.5. Samoocena a akceptacja informacji zwrotnej72
4.6. Koncepcja Romina W. Tafarodiego i Williama B. Swanna (1995, 2001)73
Rozdział 5. Dysonans poznawczy76
5.1. Teoria dysonansu poznawczego – ujęcie klasyczne Leona Festingera (1957/2007)78
5.2. Krytyka klasycznej teorii dysonansu poznawczego79
5.3. Wybrane modyfikacje teorii dysonansu poznawczego81
5.3.1. Modyfikacja Elliota Aronsona (1968) – teoria zgodności z Ja81
5.3.2. Modyfikacja Claude’a Steele’a (1988) – teoria autoafirmacji83
5.3.3. Modyfikacja Eddiego Harmona-Jonesa (1999) – model dysonansu poznawczego oparty na aktywności86
5.3.4. Modyfikacja Jeffa Stone’a i Joela Coopera (2001) – model dysonansu poznawczego oparty na standardach Ja89
5.4. Sposoby redukowania dysonansu poznawczego90
5.5. Dysonans poznawczy a samoocena91
Rozdział 6. Zniekształcenia pamięciowe uwarunkowane mechanizmami autoregulacyjnymi94
6.1. Etapy procesu pamięciowego a zniekształcenia pamięciowe uwarunkowane mechanizmami Ja95
6.2. Empiryczne poparcie dla związków między Ja a zniekształceniami pamięciowymi96
6.3. Ja a efekt dezinformacji99
Rozdział 7. Hipotezy badawcze100
7.1. Negatywna informacja zwrotna100
7.2. Umiejscowienie negatywnej informacji zwrotnej101
7.3. Pozytywna informacja zwrotna102
7.4. Zaangażowanie103
7.5. Autoafirmacja103
7.6. Samoocena104
7.7. Efekt wzmocnionej autoafirmacji104
Rozdział 8. Eksperyment I106
8.1. Metoda107
8.1.1. Osoby badane107
8.1.2. Materiały107
8.1.3. Procedura107
8.2. Strategia opisu wyników109
8.3. Opis wyników110
8.3.1. Weryfikacja hipotez badawczych110
8.3.2. Analizy eksploracyjne112
8.4. Dyskusja wyników115
8.4.1. Dyskusja dotycząca części weryfikacyjnej115
8.4.2. Dyskusja dotycząca części eksploracyjnej118
Rozdział 9. Eksperyment II120
9.1. Metoda121
9.1.1. Osoby badane121
9.1.2. Materiały i procedura121
9.2. Opis wyników122
9.2.1. Analizy dotyczące skali samooceny użytej w eksperymentach II i III122
9.2.2. Weryfikacja hipotez badawczych123
9.2.3. Analizy eksploracyjne126
9.3. Dyskusja wyników129
9.3.1. Dyskusja dotycząca części weryfikacyjnej129
9.3.2. Dyskusja dotycząca części eksploracyjnej134
Rozdział 10. Eksperyment III136
10.1. Metoda137
10.1.1. Osoby badane137
10.1.2. Materiały i procedura137
10.2. Opis wyników138
10.2.1. Weryfikacja hipotez badawczych138
10.2.2. Analizy eksploracyjne141
10.3. Dyskusja wyników145
10.3.1. Dyskusja dotycząca części weryfikacyjnej145
10.3.2. Dyskusja dotycząca części eksploracyjnej149
Rozdział 11. Eksperyment IV152
11.1. Metoda153
11.2. Opis wyników153
11.1.1. Osoby badane153
11.1.2. Materiały i procedura153
11.2.1. Weryfikacja hipotez badawczych153
11.2.2. Analizy eksploracyjne155
11.3. Dyskusja wyników157
11.3.1. Dyskusja dotycząca części weryfikacyjnej157
11.3.2. Dyskusja dotycząca części eksploracyjnej158
Rozdział 12. Eksperyment V160
12.1. Metoda162
12.1.1. Osoby badane162
12.1.2. Materiały163
12.1.3. Procedura163
12.2. Opis wyników164
12.2.1. Weryfikacja hipotez badawczych164
12.2.2. Analizy eksploracyjne169
12.3. Dyskusja wyników172
12.3.1. Dyskusja dotycząca części weryfikacyjnej172
12.3.2. Dyskusja dotycząca części eksploracyjnej174
Rozdział 13. Eksperyment VI176
13.1. Metoda177
13.1.1. Osoby badane177
13.1.2. Materiały i procedura177
13.2. Opis wyników178
13.2.1. Weryfikacja hipotez badawczych178
13.2.2. Analizy eksploracyjne181
13.3. Dyskusja wyników182
13.3.1. Dyskusja dotycząca części weryfikacyjnej182
13.3.2. Dyskusja dotycząca części eksploracyjnej184
Rozdział 14. Eksperyment VII186
14.1. Metoda187
14.2. Opis wyników187
14.1.1. Osoby badane187
14.1.2. Materiały i procedura187
14.3. Dyskusja wyników189
Rozdział 15. Metaanalizy192
Rozdział 16. Dyskusja końcowa196
16.1. Omówienie najważniejszych wyników196
16.2. Słabości przeprowadzonych badań199
16.3. Propozycja kolejnych badań200
Literatura cytowana202

nymserięslajdówdotyczącychwypadkusamochodowego,wśródktórychznajdował

sięslajdkrytycznyprzedstawiającyautodojeżdżającedoskrzyżowania.Upołowy

uczestnikównaslajdziewidocznybyłznaknStop”,natomiastudrugiejpołowy-znak

nUstąppierwszeństwa”.Wkolejnymetapieosobybadaneodpowiadałynadwadzieś-

ciapytańzwiązanychztreściąslajdów.Uczęściznichwprowadzonodezinformację

-spytano,czyjakiśinnysamochódmijałautozatrzymującesiępodznakiemnStop”/

nUstąppierwszeństwa”(dlaczęściuczestnikówinformacjaodnośniedoznakudro-

gowegobyłaprawdziwa,częśćuczestnikówbyłazdezinformowana).Stwierdzono,

żewkolejnymetapie70%osóbzgrupykontrolnejrozpoznałopoprawnieoryginalny

slajd,wporównaniuz41%uczestnikówdezinformowanych.

ZdaniemLoftusijejwspółpracownikówmożliwejest,żeuczestnicyulegajądez-

informacjipomimoniezaburzonejpamięcimateriałuoryginalnego,zgadzającsię

naprzyjęciezainformacjęoryginalnątęzawartąwpytaniu.Kolejnąmożliwością

dopuszczanąprzezautorówjestniezakodowanieinformacjidotyczącejszczegółu

krytycznego(wtychbadaniach-znakudrogowego).Podanauczestnikomekspery-

mentówdezinformacjamożewięcwypełniaćlukępamięciową.Jeżelinatomiastin-

formacjaoryginalnazostałazakodowana,dezinformacjamogłaspowodowaćzmianę

wspomnieniamateriałuoryginalnego(alternationintheoriginalrepresentation)lub

stworzyćnową,silniejszą,reprezentacjędezinformacji,konkurującązreprezentacją

materiałuoryginalnego.

TęostatniązpostulowanychpoczątkowoprzezLoftusijejwspółpracowników

hipotezsfalsyﬁkowałobadanieprzeprowadzoneprzezautorkę(Loftus,1979).Pro-

siłaonawnimosobybadane,bywskazałydwaszczegóły-pierwszy,któryichzda-

niemobecnybyłnaslajdach,idrugi,którymiałypodaćnawypadek,gdybypierw-

szyzwybranychokazałsiębłędny.Stwierdzono,żeuczestnicypoddaniwpływowi

dezinformacjiwpierwszymwyborzewskazywalinaszczegółyzdezinformowane,

natomiastwdrugimwyborzeichodpowiedziplasowałysięnapoziomieprzypadku.

Świadczyto,wedługLoftus,otym,żedezinformacjaniewspółwystępujezinfor-

macjąoryginalną,alejąusuwainadpisuje(overwrite),czylizajmujejejmiejsce.

Gdybytakniebyło,drugiwybórosóbbadanychpowinienwwiększościprzypadków

dotyczyćinformacjioryginalnej.

Interpretacjedotyczącemechanizmuefektudezinformacjiprzedstawianeprzez

Loftusszybkodoczekałysiękrytyków;jednymizpierwszychbyliDebraA.Beke-

rianiJ.M.Bowers(1983).Twierdzilioni,żekonsekwencjąpodaniadezinformacji

niekonieczniejestutratainformacjioryginalnej,aleograniczeniebądźutratadostę-

pudoniej.DokrytykówinterpretacjidezinformacjiautorstwaLoftusnależątakże

MichaelMcCloskeyiMariaS.Zagaroza(1985a;1985b).Utrzymująoni,iżzmiana

metodologiibadańnadefektemdezinformacjipozwalawysnućwniosek,żeniejest

onnastępstwemaniuszkodzeniainformacjioryginalnej,aniutratyczyograniczenia

doniejdostępu.Autorzycisązdania,żeprocedura,jakązaproponowałaLoftusijej

współpracownicy(1978),niejestoptymalnąmiarąpozwalającąwnioskowaćome-

chanizmachefektudezinformacji,wszczególnościniepozwalaprzesądzaćotym,że

zapoznaniesięzdezinformacjąwywarłojakikolwiekwpływnazapispamięciowy

związanyzinformacjąoryginalną.Odpowiedźzgodnazdezinformacjąmożebyć

Brak wyników

Motywacyjne mechanizmy efektu dezinformacji

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra