Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zapłacić.
–Nadrzeką.
Piętnaścieminutbiegiem.Zdążywziąćbroń,odnaleźć
człowieka.Jeślitoniewinnaistota,każejejzabieraćsię
precz,jeślinie,będziemusiałzabić.Potemszybko
wrócidotwierdzy.Gdybycośmiałogozatrzymać,
będzieumierałwlesie,awtedybiadakażdemu,kto
pojawiłbysięwpobliżu.Kiedyprzychodziłpierwszyból,
MaddoxprzestawałpanowaćnadFurią,byłcałkowicie
wydanynapastwęjejmrocznychżądz.Potrafiłjużtylko
siaćzniszczenie.
–Jeśliniewrócęprzedpółnocą,wyślijkogośpomoje
ciało.PamiętajoLucienieiReyesie.–Każdejnocy,
wporzeumierania,pojawiałysięprzynimdemony
ŚmierciiBólu,gdziekolwiekbybył.Bólwymierzał
kolejneciosy,Śmierćprowadziłaumęczonąduszę
dopiekieł.Dopieroranoprzychodziłowyzwolenie.
Maddoxniemógłzagwarantować,żenieuczyni
krzywdytym,którzyponiegoprzyjdą.Świadomość,
żewinienjestśmierciprzyjaciół,przyprawigookolejne
męki,niemniejokrutneniżkatuszewiecznego
umierania.
–Obiecaj–poprosił.
–Obiecuję.Uważajnasiebie.–Torinspojrzał
namonitorizawołałdowychodzącegoprzyjaciela:
–Wróć,powinieneśtozobaczyć.
Cojeszcze?Mogłobyćcośjeszczegorszegoniżto,
cojużwidział?Stanąłprzedkomputerami,uniósłbrwi,
jakbynakazywałTorinowi,żebysiępospieszył.
Torinwskazałgłowąjedenzekranów.
–Jestkolejnaczwórka.Samimężczyźnialbo
