Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mówiąc,błędem.Zakarębogowiekażdego
odpowiedzialnegozatenczynwojownikaprzeklęli
demonem,naprzykładŚmiercią,Katastrofą,Furią,
Zaraząitakdalej.
Ponieważjednakdemonówokazałosięwięcejniż
wojowników,pozostałebestieumieszczonowciałach
nieśmiertelnychwięźniówTartaru,międzyinnymi
wScarlet.GideonowitrafiłosięKłamstwo,jejnatomiast
Koszmar.
Chybajednakmiałgorzej.Onapoprostuspałajak
zabitaodwschodudozachodusłońcainawiedzała
ludzkiesny,onzaśniebyłwstaniewypowiedzieć
choćbysłowaprawdy,byniecierpiećnieludzkichmąk.
Gdybypowiedziałpięknejkobiecie,żejestpiękna,
natychmiastrunąłbynaziemięwpotwornychmękach,
przeżywałagonięniepodobnądożadnejinnej,
eksplozjębólu,haratanieorganów,kwaszamiastkrwi,
utratęsił,niechęćdożycia.
–Jesteśpaskudna–musiałpowiedziećwybrance,
nacokobietyoczywiściewybuchałypłaczemiuciekały.
Takwięc,cóż,uodporniłsięnałzy.
LeczcozrobiScarlet?–zastanawiałsię.Czywzruszą
gojejłzy?
Przesunąłopuszkiempalcapojejpodbródku.Skóra
byłaciepłaijedwabista.Niespeszonatakim
grubiaństwemroześmiałabysię?Lubpróbowała
chlasnąćgopogardle?Czyteżmuuwierzyła?Albo
nazwałakłamcą?
Amożewzięłabynogizapas,jakwszystkieinne?
Poczułsięnieswojonasamąmyśl,żemógłby
jązdenerwować,zranićiostateczniestracić.
