Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
24
MaciejJochymczyk
Mutatiotonitopierwszazomawianychfigurodnoszącasiędocałej
strukturywielogłosowej,dotyczynagłejzmianytrybuzewzględówekspre-
syjnych.Dyskusyjnejest,którezwieluzmianmoll-dur,występujących
wRequiemStachowicza,możnapotraktowaćjakoprzykładytejfigury.Są
jednaktakiesytuacje,któreniepozostawiajążadnychwątpliwości,np.bez-
pośredniezestawienieakordówg
o-Gwstrofiesekwencjizaczynającejsięod
słów„RecordareJesupie”(przykład10.),wzmacniającenastrójpokornej,
pełnejbóluprośby:„RecordareJesupie,Quodsumcausatuaeviae:Neme
perdasilladie”.(WspomnijJezułaskawy,żejestemprzyczynąTwejdrogi;
niegubmnieowegodnia).Womawianymfragmencieutworuobserwujemy
teżfiguręparrhesia—polegaonanaswobodnymzastosowaniudysonansu,
awwęższymrozumieniudotyczyrelacjitypumicontrafa.Przyporządko-
waćtunależywszystkiezestawianiaakordówodalekimpokrewieństwie,za-
wierającetzw.ukośnebrzmieniepółtonu.Szczególnenagromadzenietakich
rozwiązańobserwujemywprzykładzie10.
Przykład10.D.Stachowicz:MissaRequiem—Diesirae,takty78—85.
Ostatniazfigur,którąchciałbymzilustrować,tocadentiaduriuscula
(dosłownie:szorstka,brzydkakadencja).Tudotyczyszczególnejpostacidy-
sonansowejkadencji,zwanejrównieżantistaechon(przykład11.),wktórej
wewspółbrzmieniupenultimyiantepenultimywystępujądysonansesekun-
dy(najczęściejjakoopóźnienieD4—3,którezamiastoczekiwanegorozwiąza-
niaprzechodziwkolejnydysonanstercjidominantyzantycypacjąprymy
toniki).
TentypkadencjijestnatylechętniestosowanyprzezStachowicza,że
tracijużwłaściwiefunkcjęfiguryretorycznej,byćmożejednakczęstośćjej
użyciawRequiemmazwiązekzogólnymnastrojemMissaeproDefunctis.
Doindywidualnychrozwiązańo.Damiananależyumieszczeniedysonan-
