Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
tamnasprzęcie…–Obajmilczeli,czekającnaefektysprawdzaniabaz
danychwydziału.–Jesteśpewien?Rozumiem,dzięki.–Rozłączyłsię.
–Cesiktwierdzi,żeniemamynajejtematżadnychnowych
informacji.Wdzisiejszychraportachcentrumewakuacyjnegopojawia
siępięćosóbotakimnazwisku,ależadnaznichniepracowałanigdy
wEB.
–Przecieżniemogłasięrozpłynąć.Zaraz…Sprawdźjeszczejedno,
proszę.TransportowieckorporacjizDelty,numerburtowy:cośtam
czterystasześć.Najegopokładzieopuściłasystem.Jestemtego
pewien.
Poetzewywołałporazkolejnydyżurnego,apochwilioczekiwania
powtórzyłuzyskanązcentraliodpowiedź.
–Jednostkaopodanymnumerzezostałazarejestrowana
wsystemie.KilkadnitemutrafiłanaTrinity44razemzresztą
konwoju,alenajejpokładzieniebyłonikogootymnazwisku.
–Niemożliwe.
–Możecośźlezapamiętałeś.
–Nie.Tobyłaczterystaszóstka.Nabank.
–Skorotakmówisz.
Wagonikzacząłznowuzwalniać.Mechanicznygłoszapowiedział
stacjękońcową.Zbliżalisiędodoków.
–Sprawdźtodokładniej,proszę.–Święckiwstał.
–Sprawdzę.Masztojakwbankudanych–zapewniłgowubek,
odblokowującdrzwi.–Izgóryprzepraszam.
–Zaco?–zdziwiłsięHenryan.
–Zauwiarygodnienieprzykrywki.
Poetzewyciągnąłgojednymszarpnięciemzprzedziałuimocnym
kopnięciemposłałnaperon.Potemwyrzuciłzprzedziałutorbę
zawierającąosobisterzeczyŚwięckiego.
–Iżebymitobyłoostatniraz,śmieciu!–wrzasnął,zanimusiadł
ponownie,ostentacyjniestrzepującniewidzialnypyłekzklapy
błyszczącegokołnierza.–Rozumiemysię?
Drzwizamknęłysięzcichymsykiem,zanimzaskoczonyHenryan
zdążyłodwrócićgłowę.
