Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
doskomentowaniaksiążkijestjedenkrok.Odkomentowania
dorozwijaniajejwątkunawłasnąrękę–krokdrugi.Odsnuciawątku
dospisywania–kroktrzeci.Niewiemy,jaksiętozaczęło,wygląda
nato,żepisanieprzyszłoimrówniełatwo,jakmówienie.Przelewanie
myślinapapierstałosiępopewnymczasienietyleichrozrywką,ile
naturalnąpotrzebą,takąsamąjakjedzenieispanie.Kiedyraztego
zasmakowały–nicniebyłowstanieichpowstrzymać.Niktzresztą
nigdyniepróbowałichpowstrzymywać.
Atmosferze,wktórejbudziłasię,itotakgwałtownie,wyobraźnia
dzieci,sprzyjałapewnazmiana,którązastałypopowrociezeszkoły.
NamiejscedwóchprzywiezionychjeszczezThorntonsłużących
przyszławkońcu1824rokupięćdziesięcioczteroletniayorkshirska
chłopka,TabithaAykroyd,zwanapopularnieTabby,wspaniała,
barwnapostać,którejgorąceserceiceltyckawyobraźniauczyniła
zkuchninajbardziejinteresującedladzieci,arównież,dosłownie
iwprzenośni,najcieplejszemiejscewcałymdomu.Jeśliciotka
Branwellprzejęłapozmarłejobowiązekwychowaniadzieci,Tabby
całymsercemwzięłanasiebieprzywilejichkochania.Przez
trzydzieścilatpozostawałanaszarejplebanii,traktowanabardziejjak
członekrodzinyniżpłatna(choćzapewnebardzokiepskopłatna)
służąca.Szorstka,nieprzebierającawsłowachweredyczka,rządziła
swymi,jakjenazywała,„dzieckami”twardąręką,uważającjeczęsto
zapomylone,alebardzokochane.Zmyślna,praktyczna,aprzytym
wrażliwa,starałasię,wiedzionainstynktem,godzićtwardewymagania
codziennościzogromnymzapotrzebowaniemdzieci
naniecodzienność,nieracjonalnośćifantazję.
ZważywszynastrachciotkiBranwellprzedkamiennymi
podłogaminaparterze,Tabbymusiałapanowaćnadoleniepodzielnie,
zrzadkatylkoprzezciotkękontrolowana.Potwierdzajątonotatki
dzieci;niemateżżadnychwspomnieńTabbyowydzielaniujejjadła
inapitku–widaćjakoosobastatecznaiwstrzemięźliwabudziła
