Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PozwycięstwieOktawianaAugustapodAkcjumpowitał
gopewienczłowiekzkrukiem.Ptakwyraźniepowiedział:
WitajOktawianie,zwycięskiwodzu!
Oktawiankupiłkrukazadwadzieściatysięcysestercji.
Wpóźniejszymczasiedowiedziałsię,żesprzedawcamiał
jeszczedrugiegokruka,którymówił:
Witajzwycięskiwodzu…Antoniuszu!
PewnegorazuopowiedzianoOktawianowiAugustowi
odwudziestumilionachdługów,jakichnarobiłzaswego
życiapewienrzymskiekwita.Augustkazałnaaukcji
pośmiertnejkupićdlasiebiepiernatzjegołóżka.Widząc
zdziwienieotoczenia,wyjaśnił:
Musimiećwłaściwościnasennepiernat,naktórym
mógłtenczłowiekspać,mająctyledługów.
StanisławAugustPoniatowski,przechadzającsię
poOgrodzieSaskim,spostrzegłszlachcica,którymiał
siwąbrodę,leczwłosynagłowiezupełnieczarne.Gdy
króljegomośćokazałzdziwienieokolicznością,sławny
zdowcipuszambelanWolskiobjaśniłmonarsze:
Dlatego,WaszaKrólewskaMość,ówszlachcic
mabrodęsiwąagłowęczarną,żewięcejpracowałgębą
niżgłową.