Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Nie–odparłKarakozow.
–Tozaco?–zapytałzdumionycar.
KrólKastyliiAlfonsX,zwanyMądrym,odznaczyłkiedyś
jednegozuczonychnajwyższymorderemkrólestwa.
–DziękujęWaszejKrólewskiejMościzakrzyż,naktóry
wpełnizasłużyłem–powiedziałuczony.
–Jaktojest–zapytałniecozdziwionytakimbrakiem
skromnościmonarcha–żewszyscydotądprzezemnie
odznaczani,dziękujączauhonorowaniemówili,
żenawyróżnienieniezasługują?
–Prawdęszczerąmówili–padłaodpowiedź.
AugustIIMocnysłynąłzeswejsiłyfizycznej.Będąc
pewnegorazuwpodróży,zajechałdoprzydrożnejkuźni,
ażebymukowalpodkułkonia.Kiedypodkowazostałajuż
zrobiona,królwziąłjądoręki,złamałiodrzuciwszy
nabok,powiedział:
–Kiepska!
Kiedyprzyszłodopłacenia,wręczyłjednakkowalowi
całegotalara,conaoweczasybyłosumądosyćznaczną.
Kowalwziąłmonetę,złamałjąwpalcachirzuciwszy
królowipodnogi,rzekł:
–Kiepska!
PodobnozaskoczonyAugustdałdowcipnemukowalowi
jeszczekilkatalarów.
