Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mama.
–Wsumiedobrzezrobiłaś–rzuciłamzprzekonaniem.
–Onnigdymisięniepodobał–dorzuciłswojetrzygroszeojciec.
–Oj,tomyjużakuratdobrzewiemy,żemaszswójudział
wzniszczeniużyciaZośki–powiedziałazprzekąsemKinga.
–Durnybyłityle,atejegodługiewłosy,cotozafacet?Facet
tosięnieszlajapoświecie,nieudajeartystyinieimprezuje,tylko
rodzinęzakłada,o!–dałsięsprowokowaćstarszymężczyzna.
–Jakbysięwszyscyrodziceswoimżyciemzajęli,anie
uszczęśliwianieminnychnasiłę,tobynaświeciemniejrozwodów
było–nieustępowałaKinga.
–Tytosobieakuratsamawybrałaś,więcsięniewypowiadaj
–powiedziałamama,zerkającnamnieznacząco.
Kingagwałtowniezamilkłazgrymasemnatwarzymówiącym
jednoznacznie,żechciałajeszczecośpowiedzieć,alewostatniej
chwiliuznała,żetegoniezrobi.Popatrzyłaszybkonamężazniemal
wypisanymnaczolepytaniem,czyabynapewnoniedomyśliłsię,
cochciałapowiedzieć,aletensiedziałbezruchuzewzrokiemwbitym
wpodłogę.
–Nodobra,nictupomnie,wracamdoroboty,awysobiedalej
gadajcieożyciu.Wiatasamasięniezrobi–powiedziałjakbydosiebie
Marcin.
–Amożejeszczeszarlotkialbozupkęzjesz,bojużwzasadzie
gotowa?–zaczęłamunadskakiwaćmama.
–Lepiejnie,bosięprzestanęnietylkoKindze,aleteżinnym
kobitkompodobać–odpowiedziałizerknąłprzelotnienażonę,wstając
jednocześnieodstołu.
Pozatymdrobnymspięciempopołudnieupłynęłonaprawdębardzo
miło.Dzieciakibezprzerwykursowałypomiędzydomem
ipodwórkiem,robiącprzytymniezłyharmider.Mamarozpieszczała
