Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
Nazwymiejscowe(toponimy)ijęzyki
mniejszościowe0Głównekierunkibadawcze
Rozdziałtenstanowiwprowadzeniedoanalizowanejwksiążceproblematyki
nazewniczej.Napoczątkuomówiękwestiedefinicyjneitypologiezwiązane
znazwamimiejscowymi(toponimami)orazprzedstawiędominującewtym
obszarzeperspektywybadawcze.Dalejzajmęsięproblemamizachowywania
językówmniejszościowychiznaczeniemjęzykówmniejszościowychdlapodtrzy-
mywaniatożsamościgrupetnicznych,międzyinnymiprzezwprowadzanie
nazewnictwawtychjęzykach.Nakoniecopiszękrótkodokumentydotyczące
zasadyochronyprawjęzykowychosóbnależącychdomniejszościnarodowych
przyjętewlatachdziewięćdziesiątychubiegłegowiekuprzezpaństwaczłon-
kowskieRadyEuropy.WkrajachaspirującychdoczłonkostwawUniiEuropej-
skiej,równieżwPolsce,zewzględunaswojąrolępolitycznądokumentytestały
sięjednązprzyczynzwiększonejobecnościoznaczeńwjęzykachmniejszości
wtychkrajach(Schwellnus,Balázs,Mikalayeva2009:2).
1010Nazwymiejscowe(toponimy)iichrodzajeorazregulacje
prawnedotycząceichwprowadzania
Jakpisałemwewprowadzeniu,zajmujęsięwtejksiążcekwestiaminazw
geograficznych.Nazwytemogąsięodnosićdorozmaitychobiektówfizjogra-
ficznych,zamieszkałychbądźniezamieszkałychprzezludzi,wtymrównież
takichobiektówjakmiastaiwsie.Majączęstocharakterurzędowy,wpro-
wadzonydooficjalnegoobiegunapodstawieokreślonychregulacjiprawnych
(Handke2009:321-322).Stanowiączęśćszerszegozbiorunazwwłasnych,
którychnajważniejszącechąjestto,żeodnosząsięzawszedookreślonych,
indywidualnychobiektów.Sąonenazwamijednostkowymi,wodróżnieniuod
nazwpospolitych,przysługującychszerszejklasiejednostek(czylitypowym
egzemplarzomokreślonejklasyobiektów).Ichspecyfikąjestto,żepozostają
25
