Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ojcatendźwięknastrajałmelancholijnie.Jegozdaniem
prawdziwygwizdpociągu,napędzanegoparą,anie
powietrzemzkompresora,brzmiałbardziejemocjonalnie,
aonsłyszałgotylkowewłasnejwyobraźni.Ojciecnie
miałwpiwnicytorudlaswoichwagoników.Większość
znichnigdynaprawdęniejeździła–poddawanabyła
tylkopróbomkompresorem.Kiedyjawracałemnagórę,
ojciecwyłączałkompresor,czulezdejmowałpociąg
zblaturoboczego,odkładałnapółkę,apotemzaczynał
nowy.
Zczasemzdałemsobiesprawę,żetatanajbardziejlubił
niemomentukończeniapociągu,leczlataciężkiejpracy–
dnispędzoneprzytokarce,tysiącegodzinprzywiertarce
ifrezarce.Niemamzbytwieluwspomnieńzoglądania
poruszającejsiękolejki.Pamiętamraczejchwile,kiedy
tatazekscytacjąwgłosiewołałmniedopiwnicy,
bypokazaćdopierocozbudowanyelement–fragment,
którypopodłączeniudopięćdziesięciuinnychmógłby
stworzyćpojedyncząoś.
–Mamdlaciebieradę–powiedziałmikiedyś,patrząc
lewymokiemprzezszkłopowiększające.–Jeślinaprawdę
chceszcośzbudować,załóżwłasnąfirmę.Miejkontrolę
nadswoimżyciem.
Byłemwtedyuczniemszkołyśredniej.Większość
energiipoświęcałemnadziewczyny,wspinaczkę
iprzekonywaniekolesiawmonopolowym,żejestemjuż
dorosłyimogękupićpiwo.Niewiedziałemnawet,
cotakiegomiałbymbudować,alewydawałomisię,
żemniejwięcejrozumiemojca.Jasne,jasne,myślałem
sobie,dlaczegonie?
Jednakdwadzieścialatpóźniej,wlatach
dziewięćdziesiątych,wydawałomisię,żewreszcie
naprawdętopojmuję.Całymilatamipracowałem
wmarketingudlainnychludzi,zarównowdużych
korporacjach,jakimałychstart-upach.Byłem
współzałożycielemczasopisma
„
MacUser
”
,atakże
MacWarehouseorazMicroWarehouse,dwóchfirm,które
jakojednezpierwszychzajmowałysięwysyłkową
