Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Nieruszajsię!–krzyknęła,widzącoczamiwyobraźni
strugikrwipłynącezpokaleczonychstópdziecka.
–Zuzka,zawołajojca.
–Niemago.
–Jaktogoniema?
Kingaspojrzałanacórkęwzrokiempełnym
niezrozumienia.
–Niewróciłznami.
–Ojcieczostałnacmentarzu?
Kingauświadomiłasobie,żerzeczywiściewtaksówce
niebyłoGrześka.WtedydokuchniweszłaLena.
–Tatanieżyje?–Zrobiławielkieoczyiwbiłaichzieleń
wmatkę.
–Jeślisięzaraztuniepojawi,tozpewnościąniebędzie
żył!–syknęłaKingaidłoniąwskazałaLenie,bysię
wycofałazkuchni.
–Tysięnieruszaj–powiedziaładosyna.–Aty,Zuzka
–zwróciłasiędostarszejcórki–dajmiodkurzacz.
Nastolatkasięnieruszyła.
–Nacoczekasz?
–Nawskazówki.
–Jakiewskazówki?
–Zawszesięczepiasz!
–Czegosięterazczepiam?
–Tego,żeniewiem,gdziejestodkurzacz!
–Aniewiesz,gdziejestodkurzacz?
–Nigdynieodkurzałam!Toskądnibymamwiedzieć?
