Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
tutejszychlasów.Jesttamzwyklegorącoisucho,adotegostrasznie
siękurzy.Alejużprzywykłam.
Uśmiechnąłsię,aonadoszładowniosku,żepodczasuśmiechu
ładniewyginamusięliniaust.
—NigdydotądniebyłemnazachódodMissisipi.Paręlattemu
myślałem,żewybioręsiędoLosAngeles,alewczasieżeglowania
złamałemnogęiwtensposóbzmarnowałemcałelato.
—Jakcisiętoudało?
—Wypadłemzłódkiitrafiłemnapołaćtwardejwody.
Myślałaprzezchwilęintensywnie,boodpowiedziałjejzbardzo
poważnąminą,potemjęknęła.
—Alezalewasz!Jesteśtakisamjakmójojciec.
—Uznajętozakomplement—odparłzwesołymuśmiechem.
—Ataknaprawdętojedengłupek,któremusięwydawało,żeumie
żeglować,wykonałzwrotprzezsztanginikogonieuprzedził,
ajazłapałemzabomiwyrzuciłomniezaburtę.Roztrzaskałemnogę
wdrzazgi.Następnepółtoradniaspędziłemwłubkachzwioseł,potem
dziewięćtygodniprzeleżałemwgipsieijeszczesześćwnim
przechodziłem.Chirurgspisałsięświetnie,aleitaknieodzyskałem
stuprocentowejsprawności.Kiedyjestzimno,trochękuleję.
Noibeznadziejniebiegam.Zatodużochodzę.
Przezjakiśczasjechaliwmilczeniu,cieszącsięciepłym,
wiosennympowietrzemiwidokiemlasu.Zapadłaniezręcznacisza,
bokażdeznichczekało,ażtodrugiecośpowie.Wkońcuodezwałsię
Jack:
—Jakąspecjalnośćwybrałaśnastudiach?
—Jeszczeniezdecydowałam—odparłaGabbie,wzruszając
ramionami.—Jestemdopieronadrugimroku.Wahamsięmiędzy
psychologiąaliteraturą.
—Nieznamsięzbytnionapsychologii.—Spojrzałananiego
ironicznie.—Toznaczy,niewiem,coztakąspecjalizacjąmożna
robićpotem.Aleczywybierzeszjedno,czydrugie,będziesztomusiała
kontynuowaćnastudiachmagisterskich.
Ponowniewzruszyłaramionami.
—Jakjużmówiłam,jestemdopieronadrugimroku.Mamjeszcze
