Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–JadędoNali.
–Takszybko?Powinienemsiębać,żezabardzo
narozrabiasz?–Robertzłożyłprzelotnypocałuneknajej
szyi.
–Niespecjalnie–odparła,uśmiechającsięlekko.
Przeczesałapalcamijegowłosy.–Całytenczasbędę
zajętaprzygotowaniamidoślubu.
–Będętęsknićprzeztedwadni–mruknął,
przykładającjejdłońdoswoichust.Ucałował
jąniespiesznie,patrzącjejwoczy.
OdtegospojrzeniaOldzezakręciłosięwgłowie.
Idealny–powtarzałasobiewmyślach.–Nierzeczywisty.
Wypiłaswojąkawę,przyglądającsięRobertowi
wmilczeniu.
–Muszęjeszczepopracowaćnadzleceniem.
–Możesztozrobićumnie–rzuciłzczarującym
uśmiechem.
–Doszłobytudoniepotrzebnegomordu–odparła
naprędce,szukającswoichrzeczyipakującjedowalizki.
–Niebądźtaka.Lubiępatrzeć,jakpracujesz.
–Toskomplikowanezlecenie,wdodatkuciągniesię
jużbardzodługo.Chcęjewreszciezakończyć,apóźniej
wybyćnazasłużonyurlop.Naprawdęniewiem,dlaczego
nadaltorobię.Klientjestbardzoniezdecydowany
–wyrzuciłazsiebiesfrustrowana.–Tobardzotrudny
projektogrodu,aonwcalenieułatwiamipracy.
–Jakośbędzieszmusiałatościerpieć–odparł
Terkiewka.
