Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁ1
TheaReed
PleasantValley
Northwoods,Wisconsin,1908
Melancholiabyłastanemduszyiserca,leczrównież
umysłu.Mimotonigdyniewidziała,bymelancholia
zapanowałanadżyciemiskłoniłaciało,żebyspoczęło
wwiecznymśnie.Wspokoju?Możnabyłomiećtaką
nadzieję.Lubsięmodlić,jeślisięprzejawiałotakie
upodobania.Takczyinaczej,gdyTheaReedzbliżyłasię
dozwłok,zaparatemfotograficznymprzyciśniętym
dopiersi,uznałamelancholięzacośfascynującego
zewzględunajejwiecznyuściskiwpływ,jakiwywierała
nawetnaśmierć.Afakt,żemogłazabraćludzkieżycie,
wydawałsięprzerażającątajemnicą.
Mementomori
2odgrywałocorazmniejsząrolęwświecie
fotografii,leczcibardziejsentymentalniwciążhołdowali
tejtradycji.RoseCoylenależaławłaśniedotegogatunku.
Pozowałaobokzmarłejsiostry,zastygłejwczasie,jakby
obiebyłyżywe.IchoćwoczachRosestanęłyłzy,plecy
miałasztywnowyprostowane.
Theaodsunęłatowarzyszącejejzawszepoczuciewiny
powodowanetym,czerpiezyskizesmutkuinnychludzi.
makabrycznąpracęrozpoczęłajużjakodziewczynka.
OpiekunkazsierocińcapoinformowałaTheę,
żewędrownyfotografijegożonapotrzebująpomocnika.
Dekadępóźniejtoonazostałafotografem,gdyżjej
dobroczyńcynieżyli.Alejakimiaławybór?Tylko
pozostawionylistzawierałślady,któremogłystanowić
wskazówkicodojejprzeszłości.Pokusaodkrycia,kim
mogłabyćnaprawdęTheaReed,przywiodładotego
miasta,leczwiedziała,żemarzeniaoprzyszłościsnuły
kobietywysokourodzone.Sierotygrałykartami,jakie
imrozdano,nawetjeśliokazałysiędośćupiorne.