Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rys.1.7.Adsorpcjacząsteczeknażelukrzemionkowym[8]
Zprzedstawionychpowyżejrozważańwynika,żezaspecyficznąad-
sorpcjęnażelukrzemionkowymodpowiedzialnesą,zlokalizowanenajego
powierzchni,grupyhydroksylowe.Możnawięctwierdzić,żeżelestosowane
jakoadsorbentypowinnymiećmaksymalniezhydroksylowanąpowierzch-
nię.Stwierdzono,żeaktywacjażelikrzemionkowychprzeprowadzona
wtemperaturze150-200OCgwarantujeoptymalnestężeniegruphydroksy-
lowych(przydesorpcjiwiększościzaadsorbowanychcząsteczekwody).
WedługdeBoeraiVleeskensa[12]aktywacjażeluwtemperaturze120OC
napowietrzupowodujeutratęwodyzaadsorbowanejsiłamifizycznymi
(tzw.higroskopijnej).JednakżeLange[13]twierdzi,żewceluusunięciafi-
zyczniezaadsorbowanychcząsteczekwodyzmikroporówkoniecznajest
aktywacjawtemperaturze180OC.Wtejtemperaturzenastępujerównież
usunięcieczęścicząsteczekwodyzwiązanychchemicznie.Wyższetempera-
turyaktywacjipowodujądehydroksylacjępowierzchniizarazemstopniowe
zmniejszanieaktywnościadsorpcyjnejżelukrzemionkowego.Wzakresie
temperatur200-400OCnastępujedehydratacjaizanikwiększościaktywnych
ibliźniaczychgruphydroksylowych.
20
