Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
emocjonalnego,niskiegowartościowaniaosiągnięć,
melancholiirodzinnejispołecznegowykluczeniasądla
rozwojuikształtowaniasiępsychikidzieci,młodzieżyi
dorosłychwybitnieszkodliwe:hamująiwypaczająrozwój,
utrudniająosiąganiesukcesów,zaburzająpsychikęi
osobowość.Tradycyjnypsychologiczno-psychiatryczny
obrazupośledzeniaumysłowego:zbiernością,brakiem
inicjatywy,poczuciemzależnościodinnych,
stereotypiami,lękamimiałistotnecechyuszkodzenia
postraumatycznego.Dziś,dziękiwiększejprzychylności
społeczeństwa,otwartościnainność,zrozumieniu
problemówniepełnosprawności,ówobrazpozytywniesię
zmienia.Alepopulacjaobecnychczterdziesto-,
pięćdziesięcio-,anawetsześćdziesięciolatków
doświadczyławdzieciństwiespołecznegoodrzuceniai
nosiwsobie–wpamięci,wumyśle,wciele–skutki
permanentnieprzeżywanejtraumyspołecznego
napiętnowaniaiżałobyrodzinnej,którejstałasię
nieświadomymźródłem.Jakpomóctakimludziomwyjść
zukrycia?Sprawić,bywspołecznościodrobinę
sprawniejszychiniecobardziejświadomychdarużyciai
wartościspotkaniazInnympoczulisiębezpieczniej,anie
przepędzani,obrzucaniwyzwiskamiipogardzani,bystali
sięchoćtrochębardziejpewnisiebie,znadzieją,ciekawii
zadowolenizezbliżeniazeświatem.
Niecomłodsidorośli,ciobecniedwudziesto–
trzydziestoletni,doświadczylizmianyspołecznej
świadomościiwarunkówżycia:integracyjnych
przedszkoliiszkół,klubów,fundacji,aktywizacji
zawodowej,„wyspszczęśliwości”.Badaniatejpopulacji
pokazały,żewielumłodychniepełnosprawnych
intelektualniedługoniezdajesobiesprawyzeswojej
odmiennościiograniczeń.Chodządoprzedszkoliiszkół
integracyjnych,aleniewiedzą,żemajątzw.S-kę,
są„specjalne”,„zorzeczeniem”,„dointegracji”.Rodziny
ukrywająichspecjalnystatus.Potemgimnazjaliści
„integracyjni”domagająsięprzyjęciadoliceum
muzycznegoczymedycznegoidoznająszoku,
dowiadującsię,żetomiejsceniedlanich,
