Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
13
Szóstyrozdziałzawieraopismodeludziałańinterwencyjnychorazanalizyskutecz-
nościprzeprowadzonejstymulacjizdolnościpoznawczychwcelurozwojupoznawcze-
golicealistów,atakżedlaobniżeniabuntumłodzieńczegoipoziomuskonfliktowania
nastolatkówzrodzicami.Przedstawionowynikiuzyskanewtrzechgrupachekspery-
mentalnychigrupiekontrolnej,wtrzechpunktachpomiarowych:wfaziepretestóworaz
bezpośredniopoukończeniuirokpozakończeniustymulacji.Porównaniedynamiki
zmianwobrębiewynikówdotyczącychzdolnościpoznawczych,buntumłodzieńczego
orazskonfliktowaniazrodzicami,uzyskanychprzezkażdągrupęlicealistówwposzcze-
gólnychpomiarach,pozwoliłookreślićskutkidziałaństymulacyjnych.
Wpodsumowaniuwynikówbadańprzedstawionorezultatybadańiwypływają-
ceznichwnioskidotycząceobrazurelacjirodzicówzdorastającymidziećmi,osobno
wpercepcjijednegozrodzicóworazdziecka,wskazującjednocześnienawystępujące
podobieństwairóżnicemiędzynimi.Określonostopieńudziałuwprzebiegunieporozu-
mieńnastolatkówzrodzicamiwybranychczynników:zdolnościpoznawczychnastolat-
kówiichrodziców,stylówtożsamościadolescentów,buntumłodzieńczegoorazróżnic
wprzekonaniachświatopoglądowychrodzicówinastolatków.Nakoniecscharakteryzo-
wanoskutkidziałaństymulacyjnychwodniesieniudozdolnościpoznawczych,poziomu
buntumłodzieńczegoorazstopniaskonfliktowanianastolatkówzrodzicami.
Zakończeniezawieraogólnerefleksje,wktórychwskazanofunkcjekonflikturodzi-
cówznastolatkami,odnoszącjedopodstawowegozadaniaokresuadolescencji:okre-
śleniawłasnejtożsamości.
PODZIĘKOWANIA
Procestworzeniairozwijaniawiedzyrealizujesięwróżnychkontekstach,zktórych,
moimzdaniem,najważniejszyjestkontekstspołeczny.Zniegowyrastabowiemzapo-
trzebowanienawiedzę,relacjespołeczneumożliwiająrealizacjędziałańeksploracyj-
nychiwreszciejestonterenemweryfikacjiorazzastosowanianowejwiedzy.Naetapach
konstruowaniawiedzyzawartejwtejmonografiispotkałamsięzżyczliwościąiwspar-
ciembliskichzawodowo,atakżeosobiścieosóbizatoskładamimpodziękowania.
Szczególniepragnęwtymmiejscuwyróżnićprof.AdamaNiemczyńskiego,pierwszego
nauczycielasposobówmyśleniaorozwojuczłowiekawbiegujegożycia,promotora
mojejrozprawydoktorskiej,którejproblematykastanowiłazaczyndalszychnaukowych
poszukiwań.Dużąwdzięcznośćpragnęwyrazićprof.MariiKielar-Turskiej,wieloletnie-
mukierownikowiZakładuPsychologiiRozwojowejiWychowawczejim.S.Szumana
UniwersytetuJagiellońskiego,atakżemoimkoleżankomikolegomzzakładuzastwo-
rzeniewarunkówsprzyjającychdyskusjiiwymianiepoglądówwtrakciesystematycz-
nychzebrańnaukowych.Pozatymdziękujęprof.M.Kielar-Turskiejzacenneibardzo
pomocneuwagiprzyredagowaniupracy.Serdecznościkierujęteżdomojejprzyjaciół-
kidrhab.AlicjiSenejkoorazprof.LudwikiWojciechowskiej,pamiętającojejwspar-
ciuiszybkimprzygotowaniurecenzjiwydawniczej.Dziękujędrowihab.Romualdowi