Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
13
Szóstyrozdziałzawieraopismodeludziałańinterwencyjnychorazanalizyskutecz-
nościprzeprowadzonejstymulacjizdolnościpoznawczychwcelurozwojupoznawcze-
golicealistów,atakżedlaobniżeniabuntumłodzieńczegoipoziomuskoniktowania
nastolatkówzrodzicami.Przedstawionowynikiuzyskanewtrzechgrupachekspery-
mentalnychigrupiekontrolnej,wtrzechpunktachpomiarowych:wfaziepretestóworaz
bezpośredniopoukończeniuirokpozakończeniustymulacji.Porównaniedynamiki
zmianwobrębiewynikówdotyczącychzdolnościpoznawczych,buntumłodzieńczego
orazskoniktowaniazrodzicami,uzyskanychprzezkażdągrupęlicealistówwposzcze-
gólnychpomiarach,pozwoliłookreślićskutkidziałaństymulacyjnych.
Wpodsumowaniuwynikówbadańprzedstawionorezultatybadańiwypływają-
ceznichwnioskidotycząceobrazurelacjirodzicówzdorastającymidziećmi,osobno
wpercepcjijednegozrodzicóworazdziecka,wskazującjednocześnienawystępujące
podobieństwaiżnicemiędzynimi.Określonostopieńudziałuwprzebiegunieporozu-
mieńnastolatkówzrodzicamiwybranychczynników:zdolnościpoznawczychnastolat-
kówiichrodziców,stylówtożsamościadolescentów,buntumłodzieńczegoorazżnic
wprzekonaniachświatopoglądowychrodzicówinastolatków.Nakoniecscharakteryzo-
wanoskutkidziałaństymulacyjnychwodniesieniudozdolnościpoznawczych,poziomu
buntumłodzieńczegoorazstopniaskoniktowanianastolatkówzrodzicami.
Zakończeniezawieraogólnereeksje,wktórychwskazanofunkcjekonikturodzi-
cówznastolatkami,odnoszącjedopodstawowegozadaniaokresuadolescencji:okre-
śleniawłasnejtożsamości.
PODZIĘKOWANIA
Procestworzeniairozwijaniawiedzyrealizujesięwżnychkontekstach,zktórych,
moimzdaniem,najważniejszyjestkontekstspołeczny.Zniegowyrastabowiemzapo-
trzebowanienawiedzę,relacjespołeczneumożliwiająrealizacjędziałańeksploracyj-
nychiwreszciejestonterenemwerykacjiorazzastosowanianowejwiedzy.Naetapach
konstruowaniawiedzyzawartejwtejmonograispotkałamsięzżyczliwościąiwspar-
ciembliskichzawodowo,atakżeosobiścieosóbizatoskładamimpodziękowania.
Szczególniepragnęwtymmiejscuwyróżnićprof.AdamaNiemczyńskiego,pierwszego
nauczycielasposobówmyśleniaorozwojuczłowiekawbiegujegożycia,promotora
mojejrozprawydoktorskiej,którejproblematykastanowiłazaczyndalszychnaukowych
poszukiwań.Dużąwdzięcznośćpragnęwyrazićprof.MariiKielar-Turskiej,wieloletnie-
mukierownikowiZakładuPsychologiiRozwojowejiWychowawczejim.S.Szumana
UniwersytetuJagiellońskiego,atakżemoimkoleżankomikolegomzzakładuzastwo-
rzeniewarunkówsprzyjającychdyskusjiiwymianiepoglądówwtrakciesystematycz-
nychzebrańnaukowych.Pozatymdziękujęprof.M.Kielar-Turskiejzacenneibardzo
pomocneuwagiprzyredagowaniupracy.Serdecznościkierujęteżdomojejprzyjaciół-
kidrhab.AlicjiSenejkoorazprof.LudwikiWojciechowskiej,pamiętającojejwspar-
ciuiszybkimprzygotowaniurecenzjiwydawniczej.Dziękujędrowihab.Romualdowi