Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
38
Procesowiodłączaniasięodrodzinyadolescenta(czegowskaźnikiemjestmniejsza
ilośćczasudzielonegozrodziną)niemusiodpowiadaćpogorszeniejakościrelacjinasto-
latkazrodzicami.Zamiastwspólnychdziałańrodzinnych,charakterystycznychdlaokresu
dzieciństwa,nastolatkipreferująbardziejintymnekontaktyzwybranymrodzicem,szcze-
gólniegdysątorelacjepartnerskieopartenawzajemnymszacunku.Należyjednakpod-
kreślićdużezróżnicowaniewynikówpomiędzybadanymirodzinami,comożewskazywać
naciągłośćdoświadczeńrodzinnychiichwpływzarównonailość,jakiformyczasudzie-
lonegoprzezadolescentówzrodziną(Larsoniin.,1996).Doświadczeniawcześniejszych
interakcjitworząbowiemiutrwalająspecycznedlasystemurodzinnegowzorceistyle
komunikowaniasię,któremogąsprzyjaćporozumieniulubprowadzićdokoniktówmię-
dzynastolatkamiiichrodzicami.
„Rodzinneemocje”:stanyemocjonalnedoświadczaneprzezrodzicówiichdora-
stającedzieciwtrakciewzajemnychkontaktów17.Emocjeczłonkówrodziny(męża,
żonyidzieci)oboksystemuwartościorazwspólnejperspektywypatrzenianaświat
tworząjejfenomenologicznąprzestrzeń.Dlategoteż,jakzauważająLarsoniRichards
(1994a,b),niestanowiąwyłącznieosobistego,intrapsychicznegodoświadczeniaadole-
scentów,alesąraczejzjawiskieminterpsychicznym,rozgrywającymsięnapoziomie
rodziny.Emocjonalnereakcjedziecikształtująsiępodwpływemzachowańrodziców,
atesąodpowiedziąnabodźcewysyłaneprzezdzieci.Tenproceswzajemnegowpły-
wanianasiebierozpoczynasięjużodpierwszychchwilżyciadziecka,wrazzkształ-
towaniemszczególnejwięzimiędzydzieckiemajegoopiekunem(najczęściejmatką),
zwanejprzywiązaniem.Wiadomożesposóbzachowaniaopiekunawobecdzieckamo-
dykowanyjestpodwpływemreakcjisamegodziecka(Schaffer,2005),abudowany
stylprzywiązaniazależyprzedewszystkimodpostawyrodziców.Równieżwkolejnych
fazachżyciarodzinnegozachowaniaemocjonalneistanyuczuciowepartnerówtejdiady
kształtująsiępodwpływemkontekstusytuacyjnegoorazichwzajemnychinterakcji,
którewdużymstopniuuwarunkowanesąpoziomemichrozwojupsychicznego.Warto
otymwzajemnymuwarunkowaniupamiętać,gdyrozważasięemocjonalnośćadole-
scentów,najczęściejcharakteryzowanąprzezwskazanienastępującegowrazzdojrze-
waniemzycznymwzrostunasilenianegatywnychuczućżywionychprzezdorastające
dzieciszczególniewstosunkudorodziców(Brooks-Gunn,Zahaykevich,1989).
Abyustosunkowaćsiędotegozarównopotocznego,jakiobecnegowopracowaniach
naukowychpoglądudotyczącegoemocjinastolatków,Montemayor,EberlyiFlannery
(1993)przeprowadzilibadanieopartenaobserwacjidiadrodzic-nastolatekwtrakciekon-
wersacjinaprzyjemnyiprzykrytemat.Oddzielnaanalizapozytywnychinegatywnych
uczućpozwoliłabadaczomrozpoznaćbardziejskomplikowanąaniżeliczęstoeksponowa-
na,prostązależnośćwskazującąnatowarzyszącydojrzewaniuwzrostczęstościinasilenia
negatywnychemocjiadolescentów.Statusdojrzewaniawodmiennysposóbpowiązany
jestzekspresjązarównopozytywnych,jakinegatywnychuczuć.Gdydziecizaczynają
dojrzewać,początkowowzrasta,anastępnieulegaobniżeniupoziomichpozytywnych
uczuć,podczasgdypoziomuczućnegatywnychstopniowo,leczniezbytwyraźniewzrasta.
17JesttosparafrazowanytytułarykułuR.LarsonaiM.H.RichardsaFamilyemotions:doyoungadole-
scentsandtheirparentsexperiencethesamestates?,któryukazałsięwczasopiśmienJournalofResearchon
Adolescence”,1994,4(4),s.567-583.