Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ogrodzie.
–Myślisz,tato,żesięprzyjmą?–wgłosie
Luke’asłychaćbyłopodekscytowanie.–Wykopującje,
byłemtakostrożny,jaktylkopotrafiłem.Bardzosię
starałemnieuszkodzićkorzenii...
–Postaramysiędaćimnajlepsząmożliwąopiekę
idobierzemywarunkinajbardziejzbliżonedomiejsca,
wktórymwyrosły–zapewniłLuke’aClark,poczym
kontynuowałciszej:–Nawetgdybymmusiałprzywieźć
caływózziemizewzgórz.
TymrazemMartaniepotrafiłajużpowstrzymaćłez.
TobyłcałyLuke.Musiałprzejśćwielemiliwłożyćsporo
wysiłkuipracywto,żebypodarowaćjejkrzewy,którejej
siępodobały,mimotostałzakłopotanyprzedrodziną,
zbłagalnymspojrzeniem,żebyspróbowalizrozumiećjego
prezentipowód,dlaktóregogodaje.Martałagodnie
przyciągnęłasynadosiebieimocnouścisnęła.Lukenie
przepadałzatym,gdymamacałowałagoprzy
wszystkich,więcMartapowstrzymałasięodtego.
–Dziękuję,synu–powiedziałacicho.–Niemogęsię
doczekać,kiedyzakwitną.
Lukewyszczerzyłzębywuśmiechuicofnąłsię
dorodzinnegokręgu.
WtedywszystkieoczyzwróciłysięnaClarka.Stało
sięjużtradycją,żeostatniprezentwręczanynatakich
spotkaniachpochodziłodgłowydomu.Clarkodchrząknął
iwstał.
–Mójprezentniejesttakpiękny,jakteodwielututaj
siedzących.Aniteżniezakwitniewnadchodzących
