Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Sarielwtymczasiepowolipodchodziłdomłodzieńca
ztajemniczymspojrzeniem.Chłopiecniewiedział,czy
gozabije,czyteżwcielidoswegowojska,icałyczas
prosiłwszystkichświętychopomoc.
‒Znikaj.Już!‒rozkazałSariel,achłoptaśpotykając
sięowłasnenogi,próbowałdogonićresztęinie
zwracającuwagi,czydemongogoni,zostawiłposobie
płaszczzkapturem.
‒Chybasięnada…‒rozmyślałSariel.
Kwestiatymczasowegokamuflażuuległaznacznemu
uproszczeniu,leczabyznaleźćkompletnystrój,Sariel
podleciałdowioski,któranietakdawnopoznała,czym
jestgniewdemonów.Agdyopadłkurzidiabełujrzał
masakrę‒zrozumiałpowody,dlaktórychludzieielfy
nazywajągopotworem.Niebyłojednakczasu
narozpamiętywanieprzeszłości,gdyżtobyłdopiero
początek.
‒Tenadpalone,zbytdziurawe,zakobietęsięnie
przebiorę…‒rozmyślałdemon,przypatrującsięciałom
dochwili,gdynieujrzałbandyrozbójników.Bez
dłuższegonamysłupodleciałdopierwszegozczterech
zbirówizpłonącymostrzemwdłoniprzebiłmubrzuch,
zktóregozaczęływychodzićwnętrzności,podczasgdy
resztastałasparaliżowanastrachem.
Drugiegoitrzeciegochwyciłwlocie,agdyobaj
zaczęlibłagaćolitość,rzuciłnimiodrzewa.
Wydobywającesięzpniagałęziewbiłyimsięwciało,
powodującnagłąśmierćuobudrabów.
CzwartybyłpodobnejposturycoSariel,agdy
natwarzydemonapokazałsięuśmiech,drabprzysiągł,
żejużnigdynieodważysięwrócićdozawodu.
‒Załóżmy,żeciwierzę.Puszczęcięwolnoilepiej
żebyśmysięniespotkali‒ostrzegłgoSariel.
