Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
obojętnynawidokpogrążonychwżałobierodzin;
przypatrywałsięgęstopoustawianymkrzyżom
zwyrytymiimionamiizagubionymwpytaniachmatkom
icórkom.
‒Jakmożnapozbawiaćkogośżyciaztakim
spokojem?Powiedzciemi,bogowie,kiedytenkoszmar
sięskończy?‒błagałaoodpowiedźmatka,kładąclilie
nagróbniewielewiększyodkołyski.
NogiSarielasięugięłyibezradnieklęcząc,
wpatrywałsięwziemię,mającprzedoczamimigawki
zostatnichekspedycji.
‒Towszystkomojawina.Ciwszyscyludzie…‒mówił,
niehamującłezżalunawidoktylujednakowych,choć
unikatowych,obrazówśmierci.
‒Nicniemogłeśzrobić.Zabijalikażdego,ktosię
impodnóżnawinął.Nawetdlamojejciężarnejsynowej
niemielilitości‒odpowiedziałazbólemkobieta.
Przezwiekiszkoleń,ekspedycjiidziałańwojennych
wśróddemonówbyłyzasady,którychzłamaniaSariel
niewybaczał:niemordowaćcywilów,nikogonie
gwałcićipodżadnympozoremnietykaćkobiet
ciężarnychidzieci.Jeśliktośsięodważyłjezłamać,
Sarielzabijałgoznajwyższymokrucieństwem
iwystawiałciałonapokazpozostałymżołnierzom.
‒Ktobyłażtakimpotworem,byodebraćżycietakiej
kruszynie?‒pytałbezradnieSariel.
‒Dezerterzy,którzystraciliwszystko,coludzkie.
Zdajęsobiesprawę,żeżyciasynowinieprzywrócę,lecz
jedyneczegoodnichchcę,tożebycierpielitak,jak
myteraz.NiechichnawetUpadłypochwyciipokaże
im,czymjestból.Iniechniktinnyprzeztonie
przechodzi‒oznajmiłakobieta.
‒Askądjesteście?MożeKrólewscyichznajdą
