Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Dialektykadyskursu
23
nieodrywasię”(PW
,VIII,344).Norwidowskakoncepcjacałościowego
ujmowaniazjawiskestetycznychniezmierzawkierunkuskostnieniateo-
rii(mimopoetamówiotrwaniuwzgodzie„zprawami-wiecznymi”),
wprostprzeciwniewłaśniepozostającwiernatradycjiorazskłonnado
powrotówdoźródeł,wykazujeszerokieotwarcienaintertekstualneprze-
strzeniekulturowe.
TeoretyczneinklinacjeNorwidaparadoksalnieidąwparze
zprzeświadczeniemokomplementarnymwspółistnieniurozstrzy-
gnięćteoriiiosiągnięćpragmatyki.Wówczasjegozdaniembędziemo-
gławykrystalizowaćsięowa„całość”estetycznasprawdzalnośćteorii
wpraktyceorazprzystawalnośćteoriidowytworówartystycznych.
WrozprawieMilczeniepisarzstawiapytanie„etyczniekardynalne”,
którewyrażapodstawowącechęepokirozbieżnośćmiędzywielością
systemów(propozycji)estetycznych(równieżliterackich)apraktyką
artystyczną:„Kiedyżoni[innifilozofowieD.P.]czasbędąmieli,aże-
byznalezioną[prawdęD.P.]praktykować?!”(PW,VI,225).Dlatego
wielokrotniepojawiająsięinformacje,żepoetawypowiadasięjako
praktyksztukmistrzorazżetopraktykawpełniweryfikujeprzy-
datnośćowych„systematów”.
WrozprawceZpamiętnika[OSalonieparyskim1851]podkreślapotrze-
pragmatyki,wyraźniedystansującsięodnieprzydatnychżyciowo„es-
tetycznychsystematów”:
Mówiącunasosztuce,trzebautylitarnąstronęonejuwidoczniaćplastycznie,idla-
tegoto,copiszę,niejestestetycznymsystematem,botennanicsięunasnieprzyda
iksiążką,choćbynajgrubsząiwystylizowanąnajkształtniej,bezowocówzostanie!
(PW
,VI,376).
NatomiastwliściedoBronisławaZaleskiegozmaja1869rokusformu-
łowałuniwersalnąwedługniegozasadęfunkcjonowaniasztuki:Jest
pewnaproporcjautylitarności,którajestwarunkiem
piękna”(PW
,IX,403),atakże:„Poezja,którazapominaotym,żeona
cośrobićpowinnazapominaprzeztosamoozdrowejestetyce”
(PW
,IX,403).Dalejzaśdowodzinaprzykładziewspółczesnejmupo-
ezji,wyabstrahowanejzpragmatyki,pojmowanejpoNorwidowskuod-
wołującsiędotradycjikulturowej(Homera),koniecznośćścisłychrelacji
międzyteoriąipraktyką: