Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TadeuszLubelski:SkądsięwzięłyNotesyAndrzejaWajdy
skrupulatniejegromadzić.Wkrótcejednakreżyserzorientowałsię,żenotesypowinnybyćnie
tylkogromadzone,alełatwodlańdostępne.Corazczęściejichpotrzebował:powracającdo
dawnychprojektów(cobyłojegostałąpraktykąposkończeniufilmubądźinscenizacji),przy-
gotowującwykładynapodobnejakkiedyśtematy.Pilnowałwięc,bynotesyznajdowałysię
wbliskimzasięgu,ocowdomubyłocoraztrudniej.Starałsięwięcumieścićjewpodręcznym
archiwum-czytelnikznajdzietukolejneinformacjeotychprzemieszczeniach.Oddrugiej
połowylat90.archiwumznalazłosięwCentrumMangghawKrakowie,podfachowąopieką.
Obecniemieścisiętamokoło800tzw.jednostekarchiwalnychkwalifikowanychdogru-
pynnotesów”.Napoczątkusprawabyłaprosta:rok1942zamykałjedencienkiterminarzyk.
StopniowoAndrzejWajdaużywałichcorazwięcej.Odlat70.,azwłaszcza80.nakażdyrok
przypadałoodkilkunastudodwudziestukilkusztuk.Wcentrumbyłzwyklemałykalendarzyk,
wktórymreżyserzapisywałnajpilniejszeterminy.Dotegodużykalendarz,gdziebyłowięcej
miejscananotatkiuzupełniające.Dalejmniejszenotesy,wśródnichozdobne,któreWajdaza-
bierałwpodróżezagraniczne,przewidując,żezechcewnichdużorysować.Adotegoosobne
zeszytyrobocze,inaugurowanenapotrzebyrealizacjifilmówispektakliteatralnych.
Odkońcalat80.Wajdacorazczęściejwracałdopomysłu,żeNotesypowinnyzostaćopub-
likowane.Najpierwwchodziłwgręjednotomowywybór.Projektującgo,zawszebrałpod
uwagępowierzenietegozadaniakomuśzzewnątrz:redaktorowi,doktóregomiałzaufanie.
Bodajpierwszym,któremuchciałzaufać,byłAndrzejOchalski.Potem,wróżnychlatach,go-
tówbyłobsadzićwtejroliBogdanęPilichowską,WitoldaBeresiaiKrzysztofaBurnetko,Jana
Strzałkę.Wktórymśmomencie-wpierwszejdekadzieXXIwieku,kiedypracowałemnad
jegobiografiąibywałemczęstojegonczłowiekiemdospecjalnychporuczeń”(zawszemiał
ichwielu)-postanowiłprzekazaćmitenprojekt.WNotesachzachowałsiętermin:29maja
2004o10.30spotkaliśmysięwtejsprawiewNoworolu,jegoulubionejkawiarni.Pamiętam,
jakuzgadnialiśmywtedytrybpracy.AlemiałemjeszczezbytsłabąorientacjęwcałościNote-
sów,żebytodobrzeobmyślić.Kiedypojakimśczasieprzesłałemmupróbkę,odpowiedział:
nNieodnalazłemsięwtym,copanprzesłał,panieTadeuszu.Odłóżmyto”.
Taksięzłożyło,żepośmierciWajdyprojektznówtrafiłdomnie.W2018rokunajego
wydaniedostałemdotacjęPolskiegoInstytutuSztukiFilmowej.Namówiłemnapublikację
wydawnictwoUniversitas.Zorientowawszysię,żemateriałujestzadużo,żebywustalonym
terminiezdążyćzjegoopracowaniem,zaprosiłemdowspółpracyAgnieszkęMorstin,która
doskonaleczujetwórczośćWajdyizamierzadalejniąsięzajmować(nadowód-odsyłamdo
jejPosłowia).Odlistopada2018rokuzaczęliśmystałąpracęwMuzeumManggha.
Szybkoustaliliśmypodstawowezasadyopracowaniacałości:1.Chronologiajakojedyna
normakompozycji.Naszymzadaniemstałosięwięcscaleniewszystkichjednostekskładają-
cychsięnaNotesywjednolitąnarrację.2.Ponieważnotesyniebyłyredagowane,aAndrzej
Wajdaceniłpracęredaktorówichętniepoddawałsięichwyrokom-przyjęliśmynormęprze-
pisywaniazrównoczesnymredagowaniem.Redagowanietomiałodwojakicharakter:a)ko-
niecznepoprawkistylistyczne,ortograficzne(Wajdabyłdyslektykiem)irzeczowe(codoty-
czyzwłaszczatytułów,częstopodawanychbłędnie,bezsprawdzenia),b)niezbędneskróty,
tyczącesięgłówniepowtórzeń,atakżeinformacjiczystosytuacyjnych,oniewielkiejwartości
kronikalnej.3.Rokjakojednostkanarracyjna.JesttozgodnezobyczajamiAndrzejaWajdy,
którypodkonieckażdegorokudokonywałjegobilansuiformułowałplanynaroknastępny.
4.Tekstgłównyuzupełnianyjestoikonografię:przedewszystkimorysunkiWajdy,także
wklejanewycinkiprasoweizdjęcia.5.Podtekstemgłównym-przypisy.Ponadtoindeksoso-
bowytzw.rozumowany:oboknazwiskaiimienia-datyurodziniewentualnieśmierciplus
podstawoweinformacjebiograficzne.
Poukończeniupracyokazałosię,żemateriałniezmieścisięwprzewidzianych(napod-
stawiewstępnychszacunków)czterechtomach.Wporozumieniuzposiadaczempraw,czyli
DyrekcjąMuzeumManggha,orazwydawcą-TowarzystwemAutorówiWydawcówPrac
NaukowychUniversitas-przyjęliśmyzatemdwarodzajeostatecznegotekstu.Jeślizasto-
10
