Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
naprzeciwko,
niezawiązane
sznurowadło
kołysało
się
nad
zakurzonymideskamipodłogi.Chłopieczniezwykłąnonszalancją
potęgowałprzygnębieniestarego.Tenzkażdąminutąpochylałsię
corazniżejikarykaturalnecienieichobustałysięwyrazistszenatle
żółtegoświatławkońcuauli.Elenaujrzałaszybkieruchyfigur,
zmianępozycjizawodnikówiwreszcieuściskręki.
Johanniechciał,żebymatkawiedziała,jakniewielebrakowało
mudozwycięstwa.Niepowinnamyśleć,żetojejobecnośćzbiłago
zpantałyku.
(Możnasiębyłowtymrównieżdopatrzeć
gorączkowegopragnienia,bysprawiaćrodzicomradość.Niektórzy
uznalibyjezapewnezaniezdroweczynawetpatologiczne.Johan
wręcztraciłoddechnawidokuśmiechurodziców).Niemniej,jeżeli
Pestićpotrafiłdoprowadzićdozwycięstwaztejpozycji,to,zdał
sobiesprawęJohan,chybanicniebyłowstaniepowstrzymaćjego
własnejbohaterskiejklęski.Wytrwałjednakdłużejniżktórykolwiek
zchłopców;ipodejrzewał,żeElenakochagorówniemocnojakon
ją.
PomacieJohanzeskoczyłzkrzesłaiodkrył,żepozostawił
niezawiązanynietenbutcotrzeba.Starydrapałsięporóżnych
częściachswojegopodupadającegozewłoka.Chłopakzawiązał
sznurowadłoiruszyłchwiejniewkierunkumatkiiBezzębnego
Mica.PodekscytowanyBusićpróbowałzatrzymaćgowpołowie
drogi.Johanominąłgoniemalzgracjąidalejzataczałsięwstronę
Eleny,któraporwałagowramionaiuściskała.
BezzębnyMicozawiózłichzpowrotemdoArgony.Chłopiec
pamiętałpóźniej,jakszczęśliwyusnąłwwozienabitejdrodze.Od
czasudoczasusiębudziłzobrazemszachownicypodpowiekami.
Kiedyotwierałoczy,obrazprzenosiłsięnagwiazdywczystym
nocnymniebie.
Marsbyłjegowieżą,księżycjegohetmanem.
Ujrzałwniebiosacharmiętysiącapionkówizacząłsię
zastanawiać,czemuondysponujetylkoośmioma.
