Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
SzkołatowedługsłówJerome’aS.Brunera(2006)„miejsce
niezwykłe”,wyjątkowaprzestrzeń,wktórejkażdyuczeńnacodzień
możedoświadczaćzarównosiebiesamego,jakiswojejwłasnej
egzystencji,zwłaszczawwymiarzespołecznym.Jejcodzienność
pulsujebowiemżyciemwrelacjachzinnymi,tętniwielością
zdarzeńspołecznych,którezachodząnieustannieiprzeplatająsię
wzajemnie.Zadomawianajednocześnieprzezwieluuczniów
inauczycieli„jestzawsze»czyjaś«lubprzez»coś«sięuobecnia”
(Sulima2003,s.233)iwłaśnietenfaktwdużejmierzedecyduje
otym,żekażdydoświadczajejjednostkowo,ujawniającprzytym
określonysposóbrozumieniaowejcodziennościwszkole.
Niniejszeopracowanie,poświęconenajogólniejrzeczujmując
codziennemużyciuuczniawszkole,lokowaćmożnawnurcie
badań,któreMaryJaneKehily(2008,s.26)określajako„wnoszące
wielewrozumieniedzieciństwazperspektywysamychdzieci”.
Ztegopowodudominująwnimdziecięcygłosidziecięcaoptyka.
Ukazywaniepunktuwidzeniauczniówodnośniedokwestii
związanychztym,jakonisamidoświadczająswegocodziennego
byciawszkole,wysuwasiętunaplanpierwszy,akatalogznaczeń,
jakieuczniowieprzypisująszkolnejcodzienności,stajesię
wiodącymrezultatemposzukiwańbadawczych.Ichmottemstałysię
poglądyJ.S.Brunera,którywswojejznakomitejksiążcept.Kultura
edukacjiwielokrotnieprzekonuje,żesposób„doświadczania”szkoły
przezuczniadeterminujerodzajwynoszonychzniejznaczeń
(Bruner2006,s.48,59,61).Wkonsekwencjirealizacjatego
przedsięwzięciabadawczego,którerespektujepowyższezałożenie,
przyczyniasiędopoznaniaiodtworzeniajednostkowych
dziecięcychprzeżyć,byfinalnieujawnićsubiektywnesensy
iznaczenia,jakiedoświadczanymzjawiskomswejcodzienności
wszkolenadająbadanedzieci.Mozaikaowychsensówiznaczeń
umożliwiarekonstrukcjęobrazucodziennościuczniawszkole
podstawowej,uzupełniająctymsamymlukęwobszarzenaukowej
