Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
Wstęp
Wprawdzieprzystajemynato,że„równośćszansgodzićsięmożezeznacznymi
nierównościamiichrealizacji”–jaktwierdząJ.-P.FitoussiiP.Rosanvallon(2000,
s.80)–niejesteśmyjednakwstaniezaakceptowaćtychnierówności,którebudzą
poczucie,żenierespektujążadnejzasadyrówności(Sen,2000).
Dlategoteż,uczestniczącwkulturzeposttradycyjnejidoświadczającnierów-
ności,zdużymniepokojemobserwujemy,jakniewielewskazuje,żeapeleczy
żądaniawzakresieusuwaniaopresji,wyrównywaniaszansiwprowadzania
nowegoładuspołecznegoszybkosięziszczą,wjakmałymstopniumożemyliczyć
naprzyjaznądlanasstabilizację,gdyżbezradniwjejurzeczywistnianiuokazują
sięzarównorządzącypolitycy,jakiprzedstawicielenas,pokrzywdzonych.Politycy
niesąwstaniezmienićobecnegostanurzeczy,nietylkodlatego,żenierozumieją
ciężarówżyciacodziennegolubżecelowouniemożliwiająprzepływludzido
różnychgrupiwarstwspołecznych,niepróbującodblokowaćruchliwościspołecznej
(którejbrakprzyczyniasiędowzrostuzniecierpliwieniaizwiększaniasiępoczucia
zagrożenia),aleidlatego,żeniektóreprocesy,zachodzącenatereniekierowanych
przeznichpaństw,niepodlegająichkontroli,gdyż–opanowaneprzeztrans-
narodowekorporacje–przekraczajągraniceiżyjąwłasnymżyciem.
Zjawiskate,azpewnościąlistęichmożnabywydłużać,sąodczuwane–
wróżnymstopniu–przezmieszkańcówcałegoglobu.Stawiająnasonewsytuacji
ciągłejniepewnościistałejkoniecznościdokonywaniawyborów,bezwskazywania,
któresąnajbardziejbezpieczneiwłaściwe.Sytuacjastałychinieprzewidywalnych
przemianzmuszawięcnasdonieustannejczujności,dorefleksyjnegodynamicznego
ogarnianiaswojąświadomościąrzeczywistości,wktórejjesteśmyzanurzeni,
iposzukiwaniapunktówoparcia,któredostarczyłybynamjakichśwskazań.
Sytuacjatazmuszanasrównieżdostałegorefleksyjnegokontrolowaniaidookreś-
laniaswojejtożsamości,poddawanejnaciskompłynącymzróżnychstroniciągle
wystawianejnakolejnepróby.JaktrafniezauważaUlrichBeck,utrzymujesię
„wysokakoniunkturanaporadydotycząceprywatnejsferyczłowieka,którejjuż
niema”(2002,s.12).
Gdybynawetniedokońcaprzyznaćracjędrugiejczęścitegostwierdzenia,nie
sposóbzaprzeczyć,że„prywatne”zmaganiesięzrzeczywistościąwznacznej
mierzeprzekraczanaszemożliwości.Jeżelijeszczejesteśmywstanieporadzić
sobiezcodziennymisytuacjaminieomalrutynowymiiniezawodząnaswówczas
wyuczone,częstomechaniczniestosowanewzoryzachowań,toznacznietrudniej
jestnamodnaleźćsięwsytuacjachnowych,nieznanychlubzaskakujących.Mało
przydatneokazująsięwówczasutrwalone„formuły”postępowania,aumiejętność
rezygnowaniaznichiposzukiwaniarozwiązańnowychniezawszeznajdujesię
wnaszymzasięgu.
Rzeczywistośćponowoczesnaalbowyrzucanasnamarginesżyciaspołecznego,
prowadzidoizolacjiizamknięciasięwswoimświecie,albomobilizujewsposób
spotęgowanynasząrefleksyjnośćiskłanianasniejednokrotniedokorzystania
zpomocyinnychosób:życzliwychnambliskichlubprofesjonalnychspecjalistów.
Iwprawdzie–cowartoodnotować–pomocwzajemnaniejestzjawiskiem
