Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
32
Częśćpierwsza
Poprzezrozpoznanieutratyjakoranypolskichdziejów.nBomieliśmy
ojczyznęalejestzabrana/OdWilnabladyksiężycjakkrwawiącaścia-
na”12;nTwarzodbitawwodachNiemna/Bożaprzepowiedniaciem-
na//Znakcodawnobyłnamdany/Jakkrwiąobryzganeściany”13.
IwwierszuPojedź,przypomnijmy,nZaWiliąizaNiemnem/Twoje
księstwopodziemne”.
Słowopoetymusiwięcbyćsłowemzwiązanymztamtąprzestrze-
nią,topografią1realnąisymboliczną,tamtymidziejami,które
przecieżwRymkiewiczowskiejwykładniprzeszłościdziejącymisię
wtedyiobecniendziadami”.Słowomusipozostawaćtakżezwiązane
szczególnymrytmemzodsłanianągrozą,rytmemzachowującymrów-
nieszczególnąwięźwkołowrocienanizanychdystychów,regularnie
rymowanych,częstorymamidokładnymi,nawetniecokatarynkowymi
wtokutrocheja,łamanegoamfibrachem.Piękniewłaściwośćpoetyki
(iwięcej,światoodczuciapoety)ująłPiotrŚliwiński:
Dystych1dwuwers,ulubionastrofaRymkiewicza,kojarzącapierwiastkiludowe,
gnomiczne,elegijne,leśmianowskie.Wparzyścieułożonychlustrzanychlinijkach
przeglądająsięsobienawzajemżycieiśmierć,prawdaizłudzenie,bytinicość.Mocują
inicująsięjakościopozycyjne,sprzeczne.Rzeczywistośćujętawdystychywydajesię
jednocześnielekkainapięta.14
Rymkiewicznmówi”dykcjąMickiewicza(Mickiewiczowskiejbal-
lady,tozapewnestamtądmógłprzywędrowaćtu7-zgłoskowiec),ale
wżadnymrazieniejesttostylizacja,nawetmożeiniejesttoprzywoła-
niewzorca,raczejwolałbymmówićoRymkiewiczowskiejinterpretacji
wzorca,tyleżprzywołanejztradycji,iletworzonejnawłasnyużytek.
WdystychachRymkiewiczzamknąłmantryczny,niepokojącytokwier-
sza,owszem,bliskiregularnymwzorcom,alenietrudnozauważyć,że
rozwijasięonwszerszejliniiintonacyjnej1wykraczającejpozali-
nie7-zgłoskowca,wprzerzutniachdokolejnegodwuwiersza,wpowtó-
rzeniach,wprzeplataniu,czyraczejprzenikaniuskandowanegotoku
trochejaipełniejszejliniiballadowegozaśpiewu,wgrzemiędzytymi
12J.M.Rymkiewicz,KsiężycnadWigrami,[w:]id.,Cichociszejś,s.67.
13Id.,TwarzodbitawwodachNiemna,[w:]id.,Cichociszejś,s.72.
14P.Śliwiński,Rymkiewicz:antysielanki,[w:]id.,Światnabrudno.Szkiceopoezji
ikrytyce,Warszawa2007,s.160–161.