Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
chcą.
Odtakdawnażyliwtymdomujakzaszczutepsy,
wciągłejobawie,żedonichNiemcyteżwkońcuprzyjdą.
Karolinabałasiętymbardziej,żeodkilkumiesięcy
pracowałajakoochotniczkawBiurzeInformacyjnym
PolskiegoCzerwonegoKrzyża,coszczególnienie
podobałosięnazistom,botapracapolegała
nadokumentowaniunazwiskofiar.Karolinatworzyła
kartotekizaginionychjeńcówwojennych,cywilnychofiar
wojnyitych,którzyzostaliprzymusowowywiezieni
doobozówpracylubwgłąbRzeszy.Wykonywała
tępracę,boznałasięnatworzeniuprotokołówiarchiwów
irobiłatosprawnie,aleliczyłateż,żedziękitemunatrafi
najakiśśladzaginionychpolskichoficerów,wtym
swojegomęża.
Esesmaniminęlibramęiweszlinapodwórko,aich
ciężkiekrokidudniły,gdywchodziliposchodach.Karolina
instynktowniepospieszyładobawiącegosięnapodłodze
synkaiporwałagowramiona.PrzeszłodwuletniKrzyś
zwyczajowozamarudził,kiedyodciągnęłagoodzabawki,
aleszepnęłamukilkasłówpociechyichłopczykwtuliłsię
wjejramiona,obejmujączaszyję.Wtymsamym
momencieobiezprofesorowąusłyszałyenergiczne
łomotaniedofrontowychdrzwi.
–Jaotworzę–rzekłaMariamatowymgłosem.
–Tyzostańtuzmałym.
Karolina,tulącdosiebiedziecko,patrzyłazniepokojem,
jakmatkajejmężaznikawciemnejsieni.Chwilępóźniej
dotarłydoniejdonośnegłosyisłowawjęzyku
niemieckim.EsesmanitłumaczylicośrozkazującoMarii,
ataodpowiadałaimspokojnie,alenimKarolina
dosłyszałasenstejwymianyzdań,dobiegłjąinnygłos.
–Wynościesięstąd,przeklęteświnie!Łajdaki!Wynocha
zmojegodomu!–Nerwowykrzykteścia,którywybiegł
zpiwnicy,dotarłdoKarolinynadtowyraźnie.
Słysząc,cowykrzykiwał,zamarłazestrachu.
