Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Aaa!
Obudziłemsięzprzerażeniemiwciążkrzyczałem,
zanimzorientowałemsię,żetojużniesen,
arzeczywistość.Dotknąłemtwarzyispojrzałemnakoc,
któryściągnąłemzsiebiewtrakciekoszmaru.Byłemcały
mokry,pierwszyrazmiałemtakirzeczywistysen.
–Twarzczystajakpergamin…
Człowiekbezrysówidziwnewijącesięcośbędąteraz
moimnajgorszymkoszmarem.Usłyszałem,żektoś
biegnieiotwierazrozmachemdrzwidomojegopokoju.
–Wszystkowporządku,Faliborze?–Mojasiostra
wbiegłaprzestraszona.–Słyszałamstrasznykrzyk.
Dyszącciężko,odpowiedziałemzlekkimuśmiechem:
–Totylkozłysen.
Kiedywycierałempotkawałkiemkoca,podeszła
domnie.Byłazmartwionacałąsytuacją.
–Uff,myślałam,żecościsięstało.–Złapałamnie
zagłowęiucałowałamojeczoło.
–Miro,nieróbtak!Dobrze?Niejestemjużmałym
dzieckiem!Mamjużdwadzieścialat!–powiedziałem
zudawanymrozgniewaniem.
Zmierzwiłamiwłosywtrakciemojegowywodu
iuśmiechnęłasięczule.
–Itakciękocham,Faliborze.
–Jaciebieteż,Miro.
Wzięłasiępodbokiiprzypatrywałamisięprzez
chwilę.Byłachybanajpiękniejsząkobietą,jaką
kiedykolwiekwidziałem.Miaładługiebrązowewłosy
