Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
powrócićwostatnichmoichdniach”.Toważnewyznanie,alenie
tłumaczywszystkiego.Jegobardziejintymnymuzupełnieniemjest
to,którepoczyniłIwaszkiewiczwnapisanychpodkoniecżyciaOgro-
dach:DSycyliabyłazawszedlamnieziemiąurzeczywistnień.To,co
byłobajką,cobyłomarzeniem,cobyłoniemożliwością,takjakoś
zwyczajnierealizowałosięwłaśnietutaj,wtymogrodzie,natejziemi.
[…]KiedysiębyłopoczęściPenteuszem”.
IstniejązatemdwapowodyfascynacjiIwaszkiewiczaSycylią,zwłasz-
czaAgrygentem:ogólnokulturowy,októrympiszewKsiążcemoich
wspomnień,iosobisty,podanywesejuOgrody.Tenpierwszywiążesię
zpoczuciemłącznościzsięgającąantykukulturąeuropejską,zpisarską
samowiedzą,żejestdziedzicemstarych,bogatychwłości.Drugizłą-
czonyjestzesferąsnów,marzeńipożądań,sferąściśleintymną.Dodat-
kowymtropempodanymprzezIwaszkiewiczajestpostaćPenteusza,
królaTeb,rozszarpanegonastrzępyprzezbachantkiDionizosa,tak
mówimit,targanegoprzezżądze,takbyorzekławspółczesnapsycho-
logia.Boczymprzedewszystkim,jakniegaszeniempożądania,byłów
kilkudniowypobytnaSycyliiautoraDionizji?Geniuszowipisarskiemu
należyzawdzięczać,żeliterackiewspomnienietegopobytuzagarnęło
tylejeszczeinnychwątków.
Rękopiszostałopatrzonyszczegółowądatą:4.4.1939,11½.
Wygląda,jakbybyłpisanynajednymwestchnieniużaluzautraconym
czasem.Sycylijskiduetmiłosnyzkwietnia1932rokuIwaszkiewicz
rozpisałnaczterygłosy–ijeśliSzmidmawsobiecośzautora,to
RajnfeldamożnarozpoznaćwpewnychcechachRosjanki,wjejner-
wowejkapryśności,niepokoju,irytującymsposobiebycia.Wliście
doPawłaHertzaz8marca1947IwaszkiewiczpisałoRajnfeldzie:
Dmógłnajcierpliwszegowyprowadzićzrównowagi”.PodobnieLechoń
wDzienniku:DJóziopełenbyłzresztąamoralnościiniemoralności,
któremogłydorozpaczydoprowadzićnajbardziejmuoddanych”.
Każdejednakzestawieniepostaciliterackiejijejprototypujestledwie
próbądotarciadopełnizrozumienia,próbąbezgwarancjisukcesu,
prędzejzrękojmiąniepowodzenia.
PełniawAgrygencie
43
