Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
6
Wprowadzenie
tąodpowiedzialnośćzakrzywdęwyrządzanądzieciom.Obecnieuznajesię,iżróżne
procesyizjawiskaspołeczne,wtymznaczącezmianydotyczącestrukturyistabilności
rodzin,spójnościśrodowisklokalnych,atakżezmianywobraziewsparciaspołecz-
nego,powiększajądystanspomiędzytym,czegorodzinypotrzebują,abywychować
dzieci,atym,jakiemożliwościwtymwzględziestwarzająimwarunkiwspółczes-
nościwsensielokalnymiponadlokalnym.Tymsamymuznajesię,iżnowoczesność
-jejprocesyizjawiska,pogłębiająobszarryzykakrzywdzeniadzieckawrodzinie.
Rodzicówkrzywdzących,uwikłanychwcałysplotniekorzystnychczynników,po-
strzegasięobecnieprzedewszystkimjakotych,którzynieopiekująsięodpowied-
niodziećmilubwręczzagrażająimniezpowoduzłejwoliibrakuchęci,alewskutek
trudnejsytuacjipsychospołecznejibrakukompetencjidoradzeniasobiezwłasnym
rodzicielstwem,zsamymsobąizróżnymiwymaganiamiżycia.Dlategowewspół-
czesnychkoncepcjachochronydzieciprzedkrzywdzeniemprzyjmujesięzałożenie,
iżwiększośćrodzicówchcebyćdobrymirodzicamioraziżwiększośćtych,którzy
krzywdząswojedzieci,przyodpowiednimwsparciuipomocy,jestwstaniepopra-
wićjakośćswojegorodzicielstwa.Wkonsekwencjiprzyjmujesię,jakopodstawo-
wąideologięorganizowaniadziałań,iżnajbardziejwłaściwymmiejscemrozwoju
dzieckajestbezpiecznyistabilnydomrodzinny,ainterwencjewobeckrzywdzenia
dzieckamająprzedewszystkimpoprawiaćjakośćrodzicielstwa,aniezastępowaćje.
Zdrugiejjednakstrony,zarównopoważnerozmiaryzjawiskakrzywdzeniadzie-
ci,jakibrakiorazmankamentywdotychczasstosowanychrozwiązaniachmają-
cychnaceluograniczaniezjawiska,anadewszystkoniskaskutecznośćinterwencji
wrodzinachzjużrozwiniętymproblememprzemocynaddzieckiemlubzaniedby-
waniago,spowodowałyprzeniesienieuwagibadaczyiautorównaobszardziałań
profilaktycznych.Obecnieuważasię,iżtoprofilaktykaiwczesnainterwencjawo-
becryzykawystąpieniazjawiskapowinnystaćsięnajważniejszymifilaramidzia-
łańograniczającychkrzywdzeniedzieci.Wglobalnychujęciachistanowiskachna
tematograniczaniakrzywdzeniadzieciobszarydziałańprofilaktycznychuznawa-
nesązaszczególniepożądane.
Profilaktykakrzywdzeniadzieckastajesiędzisiajniezwyklepoważnąsferądzia-
łalnościnaukowejipolitycznej.Jejpostulowanykształtzostanieprzezemnieprzed-
stawionynastronachtejrozprawyjakobardzoistotnyobszardziałań.Profilaktyka
przybieraaktualniewyrazistyinwystandaryzowany”charakter.Współcześniefor-
mułowanesąkonkretnerekomendacjenatematformizasadprowadzeniaprofilak-
tykiorazwskazywanesąwyraźniepoziomyjejrealizowania.Ostandaryzacjędzia-
łańochronydzieciprzedkrzywdzeniemdopominałysięodlatnaukoweautorytety.
Jużjedenznajznakomitszychbadaczyipioniertematu-HenryKempe,wskazywał
napotrzebęstworzeniakonwencjiistandardówdotyczącychprawdziecidoochro-
nyprzedkrzywdzeniem.Ponimkolejniautorzypodnosilitękwestię(Marzouki,
1997;Doek,2002).Takżepolscyekspercipodkreślająpotrzebęokreśleniastandar-
dówiprocedurwobszarzepomocyofiaromprzemocywrodzinie-wtymdzie-
ciomkrzywdzonym.Widząwtymzarównoelementprofesjonalizacjipraktyki,jak
ikoniecznywarunekskutecznościdziałań4(MellibrudaiDurda,2007).
4
WodpowiedzinatakiepotrzebyopracowywanesąostatniowPolscestandardyszczegółoweipro-