Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
28
Mickiewicz
Cojazechcę,niechwnetzgadną,
Spełnią,tymsięuszczęśliwią,
Ajeżelisięsprzeciwią,
Niechajcierpiąiprzepadną.
9
ŚpiewawięcKonradpieśńbluźniercząiwampiryczną;pieśń
wyłącznieitylkozemstyinienawiści;pieśńoczynierodemzpie-
kła,podejmowanym—zBogiemichoćbymimoBoga—przezlu-
dzi-upiory,ludzi-szatany.
Współwięźniowiepowtarzająrefrentejpieśni—inaczejniż
wwypadkupiosenkiFeliksa—odpierwszejstrofy.Możnaprzy-
puszczać,żeniepoddalibysięśpiewowiKonradatakbezreszty,
całkowicieiodrazu,gdybyionidokońcawysłuchaliopowiadania
Kaprala.Niewysłuchali.Powtarzająwięczaswoimduchowym
przewodnikiem,zaswoimpoetą,zaswoimśpiewakiemsłowasta-
nowiącekwintesencjęjegopieśni—bluźnierczydwuwierszrefre-
nu,pêle-mêlełączącypojęciezemstyiBoga.
KsiądzLwowiczusłyszałwtejpieśnipieśńpogańską:„Konra-
dzie!stój,dlaBoga,tojestpieśńpogańska”(w.483).Kapral,spoj-
rzawszynaKonrada(wjegooczyspojrzawszy,zwierciadłodu-
szy),rozpoznałwniejpieśńszatańską:„Jakonokropniepatrzy—
tojestpieśńszatańska”(w.484).Wtymmomencie,aleteżdopie-
rowtym,kiedyzustKapralapadłookreślenienajmocniejsze
zmożliwych,więźniowie—jakmówiądidaskalia—„przestają
śpiewać”.Tymrazemusłyszelito,copowiedziałKapral,człowiek
prawdziwie„wewnętrzny”
8
.Późnowprawdzie,wostatniejchwili;
usłyszeliprzecieżizrozumieli,iposłuchali—przerwaliśpiew,
zamilkli.
___
___
___
___
___
_
8
Znamienne,żeKsiądznazwałpieśńtylkopogańską,Kapral—utrafiającwjej
sedno—szatańską.
