Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.1.HISTORIABADAŃORAZAKTUALNYSTANWIEDZYOBADANIACH...
19
Rys.2.5.SchematwyznaczaniamodułuYoungaE
(n)
wedługpolskiejnormyPN-EN14580
Rys.2.6.PorównaniewartościmodułówYoungauzyskanychzgodnieznormamiPN-EN
iASTMorazwedługklasycznejinterpretacjiHallbaueraiin.(1973)
fazędeformacji.WartościmodułusiecznegoE
S50
ustalonegowprzedzialeod
0do50%s
max
mogąbyćzkoleizaniżone,zewzględunabardzodużeod-
kształceniaIfazykompakcji(fazyI).
WartościmodułuYoungauzyskanezzastosowaniemmetodyklasycznej(E)
wgHallbaueraiin.(1973)orazmetodysiecznejwprzedziale0–100%s
max
(E
s100
)mająnajbardziejzbliżonewartości.Tennajprostszy,przybliżonymo-
dułE
s100
dajedobre,wiarygodnewyniki.
Trwałezniszczeniestrukturymateriałuskalnegopodwpływemwzrastają-
cegoobciążeniazachodzistopniowo.Rozwójkonstrukcjiprassztywnychpo-
zwoliłnakontrolowanieprzebiegutegoprocesuprzyżnychścieżkach
obciążania,nietylkonajegoetapieprzedkrytycznym,czylidomomentuosiąg-
nięciaprzezskałęwytrzymałościdoraźnej,alerównieżpojejprzekroczeniu
(Cook,1965;Bieniawski,1970;Wawersik,Fairhurst,1970;Rummel,Fair-
hurst,1970;Hudsoniin.,1972;Okubo,Nishimatsu,1985;Pinińska,Łuka-
szewski,1991;Smołka,1994;Łukaszewski,2005c;Pinińska,1997;Kortas,