Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przedmowa
Jestemtrzydziestosiedmioletniąkobietą,ichociażmójwieknie
wskazujenaogrombagażudoświadczeń,tojestondosyć
przeładowany.Poruszęwtejksiążcekwestięchorobypsychicznej,
opiszęswojeprzeżyciazniązwiązane.Chciałabym,abytaksiążka
dotarławręceosóbchorujących,żebywiedziały,iżmożnaświadomie
żyćzdepresją,zaprzeczająctemu,żeskazujenasonanabezczynność.
Jestemaktywnazawodowo,zajmujęsiędziećmiidomem,studiuję
–wciążsięrozwijam.Będępracowałarównieżnadinnąksiążką,aby
przyciągnąćdosiebiesympatykówprozypoetyckiej.
Kierujęksiążkęrównieżdorodzinosóbchorujących,abybliżej
poznaliówproblem.Cojestważnewkontaktachzchorymi?
Oczywiścieakceptacja,zrozumienie,wsparcie.Niewyręczanie,
obwinianie,czyteżzbędnekomentowanie,aprzedewszystkim–nie
litość.
Zapewnemojesłowaprzeczytająteżludzie,którzyniemieli
stycznościzdepresją.Chciałabym,abybyliświadomitego,żeosobie
zezdiagnozowanądepresjąnigdyniepowinnosięmówić,żejest
tchórzem.Kiedychorobaosiągaswójpunktkulminacyjny,tonie
matonicwspólnegozlenistwem,wtedysprawdzasięludzkaodwaga,
woladożycia.
Polatachzdecydowałamsięopublikowaćswojeprzeżycia,
bodotegodojrzałam,boczujęnaswójsposóbdumęisiłę,
ipokochanąprzezemnieodwagędobyciasobą.
