Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Ktośspoglądałjeszczeprzezwizjer,wahałsię.„Malachi”–powiedział
wówczasmłodyczłowiek,poczymotarłwilgotneodpotuczoło
iprzygładziłzmierzwionewłosy.–„Toja.Malachi”–powtórzył.
Wtedyszczęknąłrygielgórnegozamka.
Zzawpółotwartychdrzwinieśmiałowyjrzałamłodakobieta.
Przezchwilępatrzyłananiegowniemymosłupieniu,apochwili
jejdużeoczynagleotwarłysięszerokoirozbłysłyodgwałtownie
wybuchłejradości.Wybiegładosieniirzuciłamusięnaszyję,awtedy
onpochwyciłjąwramiona,zachwiałsię,opierającsięnafutrynie,
iprzytuliłdosiebiewitającągodziewczynę.
–Mordechaj!Mordechaj!–zawołałaniecozduszonymgłosem.
Położyładłońnapiersi,anastępniecofnęłasiękilkakroków,
pozwalając,abymężczyznawszedłdopokoju–atamobjęła
goznowu,aonprzywarłzachłannieustamidojejust,włosów,szyi
iramion.
MiraFuchrer
ByłatoMiraFuchrer,jego
ukochana.Poznalisięizakochali
wsobiejeszczeprzedwojną,gdy
obojenależelidoMłodegoStrażnika
iwspólnieprzygotowywalisię
dowyjazdudoPalestyny.Teraz,
w1942roku,miaładwadzieściadwa
lata.Kilkamiesięcypóźniejzginie
wrazzeswoimwybrankiem
wbunkrzeprzyulicyMiłej18.
–Nigdyjużcięniezostawię,Miro
–odpowiedziałjejgłośno
pohebrajskuMordechaj.–Nigdy.
Trzymałjąwramionachprzezchwilę,poczympodniósłwzrok
