Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
żezaniepokojonaUrszulazaczęłająnawoływać.
–PaniRóżo!Wszystkowporządku?Martwięsię!
Wyszłazeszklarniiuspokoiławłaścicielkę.
–Nicsięniestało.Taoranżeriamawsobiecoś
niesamowitego–stwierdziłaznamysłem.Natwarzy
Niezwińskiejodbiłosięzdumienie.
–Proszęminiemówić,żezobaczyłapanitamducha!
–Ducha?Nie…Niesądziłam,żetutajsąduchy
–roześmiałasięJabłonowskanieconerwowoipopatrzyła
niepewnienagospodynię.
Urszulapokręciłagłową.
–Każdypałacmaswojesekrety–powiedziała
enigmatycznie.–IŁabonarówkanieodbiegatutaj
odinnych.
Różapotarłaczołopełnymzaniepokojeniagestem.„Co
siętutajdzieje,dodiabła”–pomyślała.Awłaściwie:
cosięzniądziało.
Niezwińskaniezwracałajednakuwaginajejstan.
Opowiadałaoplanachdotyczącychcieplarni.Chciała
zatrudnićspecjalnegoogrodnikaizrewitalizować
tomiejsce.
–Kompletnienieznamsięnaegzotycznychkwiatach
–przyznała.–Próbowałamczegośsięnauczyć,czytałam
różneporadnikiiksiążki,aletodlamnieczarnamagia.
Muszęposzukaćpomocyfachowca.
–Zpewnościąbędzietupięknie.–Różapostanowiła
otrząsnąćsięzdziwnegowrażenia,jakiezrobiłananiej
oranżeriaprababki.
–Jatupaniązagaduję,alemiałyśmypomówić
oszczegółachuroczystości–roześmiałasięUrszula.
–Zapraszamdopałacunaherbatę,uzgodnimywszystko.
–Zmiłąchęcią.–Odwiedzającaodwzajemniłauśmiech.
Wtymmomencieodstronydomunadszedłjeden
zpracowników.
–PaniUrszulo,mążpaniąnachwilęprosi.Jestjakiś
