Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
alejązawdzięczamygrawitacji.Przódsukienkijestczysty.
–Przebranojąpośmierci?
–Aleprzedwytrzewieniem–dodałaHania,przypominającsobie
słowaHorczewskiego.
Mirekwyprostowałsięzwestchnięciemimachnąłwstronę
jednegoztechników.
–Sprawdzimy,czytokrewtegodzieckaiskądwogólejestten
guzik.
–Możebrakowaćgoztyłu.Nieruszaliśmyzwłok,niewiemy,
coznajdujesięnaplecach.
–Może–przyznałaHania–alenadalwyglądanato,żesprawca
przebrałdziewczynkę.Takniewyglądaubraniekogoś,ktowalczy
ożycie.Pozatymgdziejejkurtka?Dziśbyłokilkastopnipowyżej
zera.
–Trzebabędziezapytaćrodziców,czypoznajątęsukienkę
–zauważyłaLiśka,przeglądajączdjęciawpamięciaparatu.
Gdyzabranozwłokizmiejscazbrodni,zniknęłyteżmedia.
Dodziennikarzydotarło,żedopókiHaniaiHetskisąnamiejscu,żaden
zmundurowychnieodezwiesiędonichnawetsłowem.Sterczenie
ponocachprzypolicyjnejtaśmiemiałosenstylkowtedy,gdyszły
zatymkonkretneinformacje,któremożnabyzmienićwclickbaitowy
nagłówek.
–Jesteśpewna,żechceszdzisiajrozmawiaćzrodzicami?–zapytał
Mirek,zapinająckurtkępodbrodą.
–Tak,jestempewna.
–Wtakimraziewsiadaj.Wrócimypóźniejpotwójsamochód.
Imbliżejdomuzamordowanejdziewczynkibyli,tymczęściej
Mirekrzucałwjejstronęukradkowespojrzenia.
–Skupsięnadrodze–zasugerowała.
–Jestemskupionyjakzłomnaskupie.
