Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Maszjakiśnałóg,októrymniewiem?–Sokółzmie-
niłnagletemat,próbujączłapaćjąwpasie.
–Każdymusimiećswojetajemnice–sprawniesię
wyślizgnęła.–Jateż–pchnęłagonałóżko.
–Chceszotymporozmawiać?–ostrożniezłapałją
zastopę,opuszkamipalcówdelikatniegładzącskórę.
–Łaskoczesz!–pisnęła.
–Musiszjutrowracać?–pocałowałdużypalec.
–Muszę–oparłasięłokciamiopoduszki.
–Możeszwziąćurlop...–Sokółmusnąłustamiłydkę.
–Niemogę.
–Skłam,żejesteśchora–złożyłpocałuneknakolanie.
–Niemogę–westchnęłazmysłowo.
–Towymyślcośinnego–zbliżałsięwkierunkubio-
dra.
–Przecieżjużwymyśliłam–westchnęłarazjeszcze.
–Tak?–ucieszyłsię.
–Iwielokrotnieciproponowałam–rzekłaSaraBed-
narz.–Wprowadźsiędomnie.
–A,totapropozycja...–nagleprzerwałpieszczoty,
usiadł.
–Jeśliweekendyciniewystarczają...
–Atobiewystarczają?–rzuciłSokółprowokacyjnie.
–Nieotochodzi–odrzekła.
–Tooco?–byłwyraźniepoirytowany.
–PrzeprowadzkadoZielonejGóryoznaczałabyko-
niecmojejświetniezapowiadającejsiękariery–powie-
działacicho.
–Notak,twojej–zaakcentowałostatniesłowo
–świetniezapowiadającejsiękariery...–Sokółobrócił
siętyłemdoSaryBednarz.–Amojakariera?
15
