Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Robotnicynawidokkierownikapowolidźwignęlisięzeswychmiejsc.Cotrzeźwiejsi
wzięlisięniechętniedoroboty.NieruszylisięjedynieKlipa,SztajfaiStachulo.
–Totak,jakżeśmysięzpanemumówili–powiedziałakobieta.–Fotografiamężaniech
będzieumocowananajednejtablicy,mojanadrugiej.Obydwawotainazwiskopanieńskie
mapanwypisanewumowie.Cosiętyczymoichurodzin,toproszęnapisaćzgodniezdatą,
żetakaatakaurodziłasiętegoategodnia,tuitu.Jeślichodziodatęmegozgonu,toproszę
wypisaćdwiepierwszecyfry,żezmarłamwtysiącdziewięćset,aostatniedwietosię
wypiszepóźniej,pomojejśmierci.
–Dobrze–zgodziłsięGrzymała.
–Czytaksówkęmożnabytugdzieśzłapać?–spytała.
–Niechpanizaczekachwileczkę,poślękogoś.
Grzymałapodszedłdosiedzącychnakamieniachrobotników:
–PanieStachulo,skoczpanpotaksówkędlaklientki.
Stachulowstał.Ztrudemutrzymującsięnanogach,tępospojrzałwziemięizapytał:
–Zaile?
–Cozaile?
–No,zailemamskoczyć.
–Zadarmo,jestpanwpracy,przecieżgodzinnadliczbowychniebędępanuzatopisał.
–Naćwiartkędostanę,jakzawołamtaksówkę?
–Co,panjużpijany?
–Tomojasprawa.
–Imojateż,jestemtukierownikiem.Ostrzegampanaporazostami:alboprzestanie
panpić,albosiępożegnamy.
Stachulouśmiechnąłsięlekceważąco.Pochyliłsiędoprzodu,spojrzałnarozporeki
wycedził:
–Ty,mały,nieśpij,obudźsię,mówiącośdociebie.
–Jadopana!–wrzasnąłGrzymałaizezłościątupnąłnogąwziemię.
Stachulopowoliuniósłgłowędogóry.Senniespojrzałkierownikowiwoczy,apotem
powiedziałjakbywzamyśleniu:
–Topiespanakierownikajebał.
–Paniekierowniku–odezwałasiękobieta,którasłyszałacałąrozmowę.–Niechpan
goniemęczy.Jasamajużposzukamsobietaksówki.
–Przykromibardzo,alesamapaniwidzi,cosiędzieje.Potrzeźwemucałkiemdobry
człowiek.Złoteręcewrobocie,wdomuprzykładnyojciec,córkachodzinastudia,alejaksię
upije,tonajgorszemuczłowiekowinieżyczę.
Kobieta,wymachującwielkątorbą,poschodkachzeszłanaulicę.Potemprzed
zakłademprzejechałataksówkamocnoprzechylonanaprawąstronę.Grzymałanamoment
zobaczyłzaszybąsamochodunalanątwarzswojejklientki.
Zamówieniezostałowykonanewterminie.Pomnikwywieziononacmentarzi
zmontowano.Napisynapłytachiobsadzeniefotografiizrobionowyjątkowodobrze.
Grzymała,jakbyłozapisanewumowie,powiadomiłlistowniekobietę,żezamówienie
zostałowykonane.Powinnabyłaprzyjechać,obejrzećrobotęiwpłacićresztępieniędzy.Ale
jakośzwlekała.
Któregośdniawczesnąjesieniąprzedzakłademzatrzymałasiętaksówka.Zsamochodu
wysiadłaklientka,azaniąmłodymężczyzna.Pomógłkobieciewejśćnaplacykpostromych
schodkach.Młodzieniecbezprzerwyczulespoglądałnakobietę.
NaichwidokGrzymaławyszedłzkantoru.Uśmiechającsię,szerokorozłożyłręce,
jakbychciałobjąćswojąklientkę.
32
