Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WmieścieNewBedfordmieszkałjedenzmoichkrewnych,
nazwiskiemRoss,któregoodwiedzałemniekiedy,pozostającuniego
podwalubtrzytygodnie.Statekmiałwyruszyćwdrogęwpołowie
czerwca–byłtorok1827.Postanowiliśmyzatem,żenaparędniprzed
wypłynięciem„Grampusa”namorze,ojciecmójotrzyma,jak
zazwyczaj,listodowegopanaRossazprośbą,abymprzybyłdojego
domuiprzepędziłdwatygodniewtowarzystwiejegodwóchsynów
RobertaiEmmeta.Augustpodjąłsięsfałszowaniaiwysłanialistu.
PodpozorempodróżydoNowegoBedforduzamierzyłemwyruszyć
winnązgołapodrożwrazzprzyjacielem,któryprzyrzekłprzygotować
dlamniena„Grampusie”bezpiecznąkryjówkę.Kryjówkata,jakmnie
zapewniał,będziedośćwygodna,bymizapewnićkilkodniową
gościnę,zanimsprzyjająceokolicznościpozwoląmipojawićsię
napokładzie.Albowiemdopierowówczas,gdy„Grampus”odpłynie
odbrzegówtakdaleko,żezawróceniezdrogistaniesięniemożliwem,
dopierowówczasmiałemopuścićkryjówkęirozkoszowaćsię
wszystkiemiprzyjemnościamipodrożywkajucieprzyjaciela.August
zaręczał,żejegoojciecnierozgniewasiębynajmniejnaszymfiglem
iżezapośrednictwemjakiegośstatku,którychniewątpliwiewiele
spotkamynanaszejdrodze,będęmógłzawiadomićrodzicówoswoich
losach,abyuspokoićichtroski.
Nakoniecnadeszłapołowaczerwca;wszystkobyłoprzygotowane,
zgodniezpowziętymplanem.Rodzicemoiotrzymalisfałszowanylist
iwponiedziałekranoopuściłemrodzinnydom,oświadczając,
żepojadędoNowegoBedfordułodziąparową.Pobiegłemnajprostszą
drogądoAugusta,któryoczekiwałmnienanajbliższymroguulicy.
Pierwotniezamierzałemukrywaćsięażdowieczora,adopiero
ozmrokuzakraśćsięnastatek.Alegęstamgłasprzyjałanaszym
planom,wobecczegoponiechałemtenplan,abynietracićczasu
nadaremno.Augustzdążałprzodemwprostdoportu,japostępowałem
zanimwpewnejodległości,otulającsięogromnympłaszczem
marynarskim,któryAugustumyślnieprzyniósł,abyzmienićmój
zewnętrznywygląd.
PrzechodziliśmywłaśnieokołostudnipanaEdmundaichcieliśmy
skręcićwbocznąulicę,gdynaglespotkałemsięokowoko
zrodzonymdziadkiem,starympanemPetersonem.
–Atocoznowu,Gordonie!?NaBoga!–zawołałdziadek,
apochwilidodał:–Czemużtowdziałeśnasiebietębrudnąszmatę?
–Panie–odpowiedziałem,zmieniającwmiaręmożnościgłos
inadającmutwarde,ochrypłebrzmienie,ajednocześniewykrzywiając
