Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dobrzuchomówczegowieszczenia2.Hieronimzdajesię
wiązaćwieszczenieprzezbrzuchomówstwo
zzawładnięciemprzeztegodemona.Wkażdymrazie
takiełączenieprzypisujetłumaczom
Septuaginty
,którzy
nazwaliwróżkęzEndor„kobietąmającąPytona”,podczas
gdyworyginalehebrajskimbardziejogólnieprzypisujesię
jej„duchamagicznego”3.
1.Nekromancjawświecie
grecko-rzymskim
Zgreckiegosłowa
νεκυομαντεία
(łac.
necyomantia
)czerpieswójźródłosłówwspółczesnesłowo
„nekromancja”,którawnajbardziejrdzennymznaczeniu
wyrażakomunikacjęzezmarłymidlaotrzymania
proroctwa4.Rzadziejspotykamyformę
ψυχομαντεία
(łac.
psychomantia
)5.Gdychodzionekromanta,topoza
słowem
ἐγγαστρίμυθος
takiegoczłowiekawyraża
poświadczoneporazpierwszywtekstachzVw.prz.Chr.
słowo
ψυχαγωγός
,któreoznaczatego,ktoniejako
zawodowowywołujeduchy.OdVw.słyszysiętakże
o
zawodzącym
(
γοητής
),któryprzezswój
lament
(
γόος
)
przywołujeduchy.WVw.prz.Chr.filozofEmpedokles
orazdziejopisarzHerodotwzmiankująotakich
czarownikach,którzypierwotniewystępowaliwśród
pitagorejczyków,apóźniejrozpowszechnilisięgdzie
indziej.Nekromancjabyłaczęściąichaktywności.
Przypisywanoimumiejętnośćopuszczeniawłasnegociała
