Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Błędnekoło.
Zdawałasobiesprawę,żetakiezachowanie,aprzede
wszystkimbrakszczerejrozmowyotym,cojąboli,nie
przyniesiedobregoefektu,amimotoniepotrafiłasię
przełamać.KiedywróciłGrzegorz,spojrzałananiego
wściekle.
–Mamnadzieję,żeświetniesiębawiłeśwpracy–
rzuciła,kierującsiędoichsypialni.
–Niebawiłemsię–zaoponował.–Domyślamsię,
żemiałaśnienajlepszydzień.Cosięstało?
–Pytaszoporanek,gdyJasiekwydzierałsię
wniebogłosy,boniechciałzałożyćspodni,któredla
niegoprzygotowałam,czymożepytaszopołudnie,kiedy
podczaspracywysypałmisięlaptopistraciłamkilka
godzin,żebysięznimuporać?Amożepytasz
opopołudnieibieganiezwywieszonymjęzorem,żeby
kupićkimonawrozmiarach,któresątrudnodostępne?
Amożepytaszotęstłuczkę?
–Pisałaś,żenicsięniestało...
–Amożejednakpytaszowieczóribólbrzucha
twojegosyna?–ciągnęłaPatrycja,niedającGrzegorzowi
dojśćdosłowa.–Niebardzowiem,cochciałbyświedzieć
ztegodnia.Iszczerze?Niebardzochcemisię
opowiadać,bojestemzmęczona.Dobranoc.
–Odwiozęichjutro–zaproponowałGrzegorz.
–Super–odparłabeznamiętniePatrycjaizamknęła
drzwiodsypialni.
Byłotoniewielkiepomieszczenie,wktórymzmieściło
sięjedyniełóżkomałżeńskieiszafawnękowaorazmała
toaletka,służącaczasemzabiurko.Patrycjazapaliła
nocnąlampkęiwsunęłasiępodkołdrę,oddychając
ciężko.Takbardzonielubiłakończyćwtensposóbdnia.
Dlaczegoznówtozrobiłam?–zastanawiałasię.
