Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
—Cóżdziwnego,żebyjązmienił?
—NieznaszBussego,którędymówił,tamtędypójdzie,chociażby
wiedział,żedyabłaspotka.
—Tymczasem—rzekłQuelus—dwóchludzidzie.
—Nahonor,prawda,dwóch—powtórzyłokilkagłosów.
—Baczność!—zawołałSchomberg.
—Alebądźmyostrożni,abyniezaczepiaćspokojnychmieszczan
lubkobiet—mówiłd’Epernon.—Patrzcie,stanęli.
Wrzeczysamej,naroguulicyŚw.Pawła,wychodzącejnaulicę
Św.Antoniego,dwieosoby,ściągająceuwagępięciuczatujących,
zatrzymałysię.
—A!—rzekłQuelus—pewnonasspostrzegli.
—Coznowu,zaledwiemysiebiewidzimy.
—Patrzcie—mówiłQuelus—zwracająnalewo,zatrzymująsię
przedjednymzdomów,szukajączegoś.
—Nieinaczej.
—Jakbywejśćchcieli—rzekłSchomberg.Miałżebynamujść?
—Ależtonieon,bomiałiśćprzecienaprzedmieścieŚw.
Antoniego,aciwykręcilinaulicęŚw.Pawła—rzekłMaugiron.
—Ktowie—zagadnąłSchomberg—czymylnejniewskazałnam
drogi,bądźzlekceważenia,bądźnaumyślnie?
—Itobyćmoże—zakończyłQuelus.
Tamyślporuszyłamłodychludzizmiejscaiposkoczyli
zeszpadamidobytemikudwomosobom,któresięzatrzymałyprzy
bramiedomu.
Jednaztychosóbwłożyłakluczwzamekibramamiałasięjuż
otworzyć,gdyszelestprzybywającychzatrzymałdwietajemnicze
osoby.
—Cotamtakiego?—zapytałajedna,zwracającsiędotowarzysza.
—D’Aurilly,możeoninieumyślnienasnapastują?
—A!Jaśnieoświeconypanie—zapytałmającybramęotworzyć.
—Czydaszsiępoznać,czyincognitozachowasz?
—Zbrojni!
—Możezazdrośnikochankowie.—MówiłemWaszejksiążęcej
