Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Z.Kwieciński,B.Śliwerski,Pedagogika.Podręcznikakademicki.T.1,Warszawa2003
ISBN83-01-14055-0,©byWNPWN2003
Przedmowa
13
izatrzymujeszdobraiblaskiświatatylkodlasiebie,porzuć,proszę,zamiar
uzyskaniadyplomuprofesjonalistywzakresieedukacji.Jeżeliuważasz,że
współcześnieniewartopróbowaćpomagaćdzieciomimłodzieżywichrozwoju
iuczeniusię,boitakczynitozanas,nauczycieli,wychowawcówirodziców,
kulturamasowa,rynekiulica,tonietraćczasunastudiowaniepedagogiki.
Podręczniktenzawieraelementywiedzykanonicznejdlanauczycieliipeda-
gogów,wiedzyorientującejichwłasnewyboryiwiedzyinstrumentalnej.Do
zakresuwiedzypodstawowejinieodzownejdlatychzawodówzaliczamyprzede
wszystkimhistorięwychowaniaimyślipedagogicznejzarysowanejniezwykle
zwięźlewtomieIprzeznestoraimistrzatejsubdyscyplinypedagogiki,autora
kilkutomowegopodręcznikaiwyborówźródełztegozakresu–ProfesoraStefana
Wołoszyna.Takżewprowadzeniedopedagogikijakodyscyplinynaukspołecznych,
autorstwaDoktorahab.KrzysztofaRubachy,należydokanonicznejwiedzy
pedagogicznej,choćzarazemotwieraczytelnikana„mapy”i„drogowskazy”do
samodzielnegoporuszaniasiępowspółczesnychnurtachiprądachpedagogiki.
Wybórtychnurtówiposzukiwańwspółczesnejpedagogikistanowiznaczną
częśćItomunaszegopodręcznikazaprojektowanąizrealizowanązudziałemipod
kierunkiemProfesoraBogusławaŚliwerskiego,znanegoautorapodręczników,
inicjatoramiędzynarodowychkonferencjiorazpublikacjizzakresupedagogiki
iedukacjiposzukującychróżnychalternatywnychpropozycjiteoretycznych
ipraktycznych.Jesttotylkowybór,aniekompletnaipełnaklasyfikacjaoraz
charakterystykawszystkichwspółczesnychwzorówmyśleniapedagogicznego
(pedagogik)itypówdziałaniaedukacyjnego(pedagogii).Pragniemydaćprzezto
czytelnikowi–studentowi,nauczycielowi,pedagogowi–możliwośćpozyskania
wiedzyorientującejichwewspółczesnejpedagogiceistworzyćokazjędo
samodzielnegowyboruiakceptacjijednejlubkilkuztychpropozycjijakowzorów
własnegoprofesjonalizmuedukacyjnego.
PrzezcaływiekXXwpedagogiceświatowejipolskiejtoczyłsięspór
pomiędzyzwolennikaminauczaniaiwychowaniajakoprzekazugotowejwiedzy
ijejinterpretacjiorazurabianiadzieciwedługstałychwzorówmoralnych,
pracowniczychiobywatelskichznauczycielemiprogramemwcentrumuwagi,
czylididaskalocentryzmu,azwolennikamiswobodnegowzrostudzieciwedługich
indywidualnychpredyspozycji,zainteresowańipotrzeb,poddyskretnąopieką
itroskądorosłegoopiekunaiwzróżnicowanychformachorganizacyjnych,
zdzieckiemwcentrumuwagi,czylipajdocentryzmu.Didaskalocentryzm(szkoła
tradycyjna,herbartyzm,obiektywizm,esencjalizm,socjologizm)reprezentował
poprzezszkołęinauczycieliinteresyistniejącejwładzyiutwierdzającejjąijej
kulturęwiedzy.Prowadziłdopedagogizmu–traktowaniapedagogikiipraktyki
edukacyjnejjakonarzędziodtwarzaniaiutrwalaniaistniejącegoładuifunkcjonalnej
adaptacjikażdejjednostkidoprzeznaczonegojejmiejsca.Pajdocentryzm(Nowe
Wychowanie,indywidualizm,psychologizm,antypedagogika)redukowałrolę
pedagogikiiinstytucjiedukacyjnychdopielęgnowaniawarunkówsamorozwoju.
