Pedagogika specjalna t.2

Deborah Deutsch Smith

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-01-15707-4

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania:

2009

Liczba stron:

406

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Smith, Deborah Deutsch. Pedagogika specjalna t.2. Red. Firkowska-Mankiewicz, Anna; Szumski, Grzegorz . Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, 406 s. ISBN 978-83-01-15707-4

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Smith, D.D.

A2 Firkowska-Mankiewicz, A.

A2 Szumski, G.

T1 Pedagogika specjalna t.2

PB Wydawnictwo Naukowe PWN

PP Warszawa

YR 2009

SN 978-83-01-15707-4

Bibliografia BibTex:

@Book{ 61932, author = "Smith, Deborah Deutsch", editor = "Firkowska-Mankiewicz, Anna and Szumski, Grzegorz", title = "Pedagogika specjalna t.2", publisher = "Wydawnictwo Naukowe PWN", year = "2009", address = "Warszawa", isbn = "978-83-01-15707-4" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Smith, Deborah Deutsch

ED - Firkowska-Mankiewicz, Anna

ED - Szumski, Grzegorz

TI - Pedagogika specjalna t.2

PB - Wydawnictwo Naukowe PWN

CY - Warszawa

PY - 2009

SN - 978-83-01-15707-4

ER -

Netografia (standard APA):

Smith, Deborah Deutsch. Red. Firkowska-Mankiewicz, Anna; Szumski, Grzegorz. Pedagogika specjalna t.2 [baza danych online] Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009 [dostęp: 04 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/pedagogika-specjalna-t2-deborah-deutsch-smith-61932.

pedagogika specjalna, autyzm, upośledzenia

Podstawowy podręcznik z zakresu pedagogiki specjalnej przybliżający najważniejsze i aktualne zagadnienia tej dyscypliny w Polsce i na świecie. Autorka wyczerpująco omawia zagadnienia poświęcone kontekstowi edukacji specjalnej w dobie obecnych szan...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-01-15707-4

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania:

2009

Liczba stron:

406

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

ROZDZIAŁ 1. Niepełnosprawności fizyczno-ruchowe oraz specjalne potrzeby zdrowotne12
Z WŁASNEJ PERSPEKTYWY. Hura! Hura! Hura! Niech żyje Bethany!12
Czego się dowiesz?13
Szanse na lepszą przyszłość14
1.1. Definicja niepełnosprawności fizyczno-ruchowych i specjalnych potrzeb zdrowotnych15
1.1.1. Jakie są dwie główne grupy dziecięcych niepełnosprawności ruchowych?17
1.1.2. Jakie są grupy uczniów ze specjalnymi potrzebami zdrowotnymi?24
1.1.3. Jak diagnozuje się dzieci z ADHD?32
1.1.4. Jakie są konsekwencje tych niepełnosprawności?34
1.2. Rys historyczny36
1.3. Rozpowszechnienie39
1.4. Przyczyny i zapobieganie40
1.4.1. Co powoduje zaburzenia fizyczno-ruchowe?40
1.4.2. Jak można zapobiec niepełnosprawnościom fizyczno-ruchowym i specjalnym potrzebom zdrowotnym?43
1.5. Charakterystyka niepełnosprawności fizyczno-ruchowych i specjalnych potrzeb zdrowotnych45
1.5.1. Jakie czynniki mają wpływ na przebieg i efekty uczenia się tych dzieci?46
1.5.2. Jakie bariery fizyczne wpływają na warunki w klasie i w szkole?49
1.6. Edukacja we wczesnym dzieciństwie52
1.7. Edukacja w szkole podstawowej i średniej53
1.7.1. Jak dostosować proces nauczania do potrzeb uczniów z niepełnosprawnościami fizyczno-ruchowymi oraz specjalnymi potrzebami zdrowotnymi?53
1.7.2. Jak dostosować środowisko szkolne do potrzeb tych uczniów?55
1.8. Współpraca na rzecz włączania57
1.8.1. Jaka jest rola nauczyciela w medycznej opiece nad dzieckiem?58
1.8.2. Jak włączać tych uczniów w zajęcia rekreacyjne i inne zajęcia nadprogramowe?59
1.9. Przygotowanie do dorosłego życia60
1.10. Rodziny62
1.11. Technologie wspomagające kształcenie64
1.11.1. Jaki jest wpływ technologii wspomagających na życie osób z niepełnosprawnościami fizycznymi lub specjalnymi potrzebami zdrowotnymi?64
1.11.2. Jaki jest wpływ bioniki i robotyki na życie ludzi z niepełnosprawnościami fizycznymi?66
Podsumowanie67
Dodatkowe źródła informacji68
ROZDZIAŁ 2. Niepełnosprawność słuchowa72
Z WŁASNEJ PERSPEKTYWY. Znalazłam drogę w świecie słyszących72
Czego się dowiesz?73
Szanse na lepszą przyszłość74
2.1. Definicja głuchoty i niedosłuchu76
2.1.1. Jakie są dwa typy niedosłuchu i czym się one różnią?79
2.1.2. Jakie są metody wykrywania niedosłuchu?80
2.1.3. Jakie są konsekwencje tej niepełnosprawności?84
2.2. Rys historyczny85
2.3. Rozpowszechnienie87
2.4. Przyczyny i zapobieganie88
2.4.1. Co może być przyczyną uszkodzenia słuchu?88
2.4.2. Czy niektórym uszkodzeniom słuchu można zapobiec lub je skorygować?91
2.5. Charakterystyka niepełnosprawności słuchowej95
2.5.1. Jak kultura Głuchych wpływa na życie tych osób?96
2.5.2. Jaki jest wpływ głuchoty i niedosłuchu na osiągnięcia uczniów w nauce?97
2.5.3. Jak utrata słuchu wpływa na umiejętności mowy?99
2.6. Edukacja we wczesnym dzieciństwie100
2.7. Edukacja w szkole podstawowej i średniej102
2.7.1. Jakie modyfikacje sposobów i warunków nauczania są potrzebne uczniom niedosłyszącym?103
2.7.2. Jakie specjalne metody nauczania opracowane zostały dla uczniów niesłyszących?105
2.7.3. Jakie umiejętności wymagają specjalnej uwagi?106
2.8. Współpraca na rzecz włączania107
2.8.1. Jakie środowisko nauczania jest najmniej ograniczające dla uczniów niesłyszących i niedosłyszących?108
2.8.2. Jak powinna przebiegać współpraca nauczycieli z tłumaczami?110
2.9. Przygotowanie do dorosłego życia111
2.9.1. Z jakich możliwości kształcenia wyższego korzystają uczniowie niesłyszący i niedosłyszący?112
2.10. Rodziny113
2.9.2. Jakie bariery pokonywać muszą ludzie niesłyszący?113
2.11. Technologie wspomagające kształcenie114
2.11.1. Czym są urządzenia wspomagające słyszenie?115
2.11.2. Jakie korzyści czerpią ludzie niesłyszący z używania urządzeń telekomunikacyjnych?117
2.11.3. Jakie korzyści mogą przynieść studentom niesłyszącym skomputeryzowane translacje mowy na tekst?120
Podsumowanie121
2.11.4. Czym są urządzenia alarmujące?121
Dodatkowe źródła informacji123
ROZDZIAŁ 3. Niepełnosprawność wzrokowa126
Z WŁASNEJ PERSPEKTYWY. Droga do profesjonalizmu126
Czego się dowiesz?128
Szanse na lepszą przyszłość129
3.1. Definicja niepełnosprawności wzrokowej130
3.1.1. Jakie są rodzaje niepełnosprawności wzrokowej?132
3.1.2. Jak diagnozowana jest niepełnosprawność wzrokowa?134
3.1.3. Jakie są konsekwencje tej niepełnosprawności?136
3.2. Rys historyczny138
3.3. Rozpowszechnienie140
3.4. Przyczyny i zapobieganie140
3.5. Charakterystyka niepełnosprawności wzrokowej141
3.6. Edukacja we wczesnym dzieciństwie144
3.6.1. Dlaczego w wychowaniu przedszkolnym ważna jest zabawa?145
3.6.2. Czy kształcenie umiejętności umożliwiających niezależne życie jest ważnym elementem programów nauczania?145
3.7. Edukacja w szkole podstawowej i średniej146
3.7.1. Jak uczniowie z niepełnosprawnością wzrokową uczą się czytać i pisać?146
3.7.2. Jak osoby z niepełnosprawnością wzrokową uczą się samodzielnego poruszania się?153
3.8. Współpraca na rzecz włączania155
3.9. Przygotowanie do dorosłego życia157
3.9.1. Czy uczniom z niepełnosprawnością wzrokową udaje się wejść na rynek pracy?157
3.9.2. Czy osoby z niepełnosprawnością wzrokową mają dostęp do kultury i rekreacji?159
3.10. Rodziny160
3.11. Technologie wspomagające kształcenie161
3.11.1. Urządzenia wspomagające wzrok161
3.11.2. Urządzenia dźwiękowe162
3.11.3. Urządzenia dotykowe163
Podsumowanie164
Dodatkowe źródła informacji165
ROZDZIAŁ 4. Zaburzenia emocjonalne i/lub zaburzenia zachowania169
Z WŁASNEJ PERSPEKTYWY. Z wieży z kości słoniowej – do szkoły169
Czego się dowiesz?171
Szanse na lepszą przyszłość172
4.1. Definicje zaburzeń emocjonalnych i/lub zaburzeń zachowania173
4.1.1. Jakie są rodzaje zaburzeń emocjonalnych i/lub zaburzeń zachowania?175
4.1.2. Czy pewne grupy uczniów są wyłączone z edukacji specjalnej?180
4.1.3. Jak diagnozuje się zaburzenia emocjonalne i/lub zaburzenia zachowania?181
4.1.4. Jakie są konsekwencje tej niepełnosprawności?182
4.2. Rys historyczny183
4.3. Rozpowszechnienie185
4.4. Przyczyny i zapobieganie186
4.4.1. Co może powodować zaburzenia emocjonalne i/lub zaburzenia zachowania?186
4.4.2. Jak można zapobiegać i leczyć zaburzenia emocjonalne i/lub zaburzenia zachowania?188
4.5. Charakterystyka zaburzeń emocjonalnych i/lub zaburzeń zachowania192
4.5.1. Jaki jest wpływ tej niepełnosprawności na umiejętności społeczne?192
4.5.2. Jak rówieśnicy postrzegają takich uczniów?193
4.6. Edukacja we wczesnym dzieciństwie196
4.5.3. W jaki sposób zaburzenia emocjonalne i/lub zaburzenia zachowania wpływają na to, jak uczniowie radzą sobie z nauką?196
4.7. Edukacja w szkole podstawowej i średniej199
4.7.1. Jakie są kluczowe elementy efektywnych programów?201
4.7.2. Czy kara to skuteczny rodzaj interwencji?206
4.7.3. Jaki jest związek między zaburzeniami emocjonalnymi i/lub zaburzeniami zachowania a przestępczością, systemem sprawiedliwości dla nieletnich i przemocą w szkole?207
4.8. Współpraca na rzecz włączania209
4.8.1. Gdzie uczą się uczniowie z zaburzeniami emocjonalnymi i/lub zaburzeniami zachowania?210
4.8.2. Jak społeczność lokalna może przyczynić się do poprawy sytuacji uczniów z zaburzeniami emocjonalnymi i/lub zaburzeniami zachowania?211
4.9. Przygotowanie do dorosłego życia212
4.9.1. Jakie wyniki osiągają uczniowie z zaburzeniami emocjonalnymi i/lub zaburzeniami zachowania?212
4.9.2. Jakie znaczenie dla uczniów ma rozwijanie umiejętności samostanowienia?213
4.10. Rodziny214
4.10.1. Jak ułatwić rodzinom kontakt z systemem psychologicznej i psychiatrycznej opieki zdrowotnej?215
4.10.2. Jak może wpływać na dzieci opieka zastępcza?215
4.11. Technologie wspomagające kształcenie216
Podsumowanie217
Dodatkowe źródła informacji219
ROZDZIAŁ 5. Edukacja specjalna dzieci pochodzących ze środowisk wielokulturowych i dwujęzycznych223
Z WŁASNEJ PERSPEKTYWY. Tanto, tanto, Karisa223
Czego się dowiesz?225
Szanse na lepszą przyszłość226
5.1. Definicja wielokulturowej i dwujęzycznej edukacji specjalnej227
5.1.1. Jak rząd federalny klasyfikuje ludzi pochodzących z różnych środowisk kulturowych i językowych?228
5.1.2. Jakich uczniów uznaje się za zróżnicowanych kulturowo?229
5.1.3. Kim są uczniowie zróżnicowani językowo?229
5.1.4. Kim są uczniowie rdzenni?230
5.1.5. Jak rzetelniej diagnozować zróżnicowanych kulturowo lub językowo uczniów z niepełnosprawnościami?231
5.2. Rys historyczny234
5.1.6. Jakie są konsekwencje błędnego diagnozowania niepełnosprawności u uczniów zróżnicowanych kulturowo i językowo?234
5.3. Rozpowszechnienie237
5.3.1. Ilu jest uczniów zróżnicowanych kulturowo i językowo?237
5.3.2. Czy uczniowie zróżnicowani kulturowo są nadreprezentowani w nauczaniu specjalnym?240
5.3.3. Czy uczniowie zróżnicowani kulturowo są niedoreprezentowani w kształceniu uczniów wybitnie zdolnych?241
5.4. Przyczyny i sposoby zapobiegania niepełnosprawności u uczniów pochodzących ze środowisk zróżnicowanych kulturowo i językowo242
5.4.1. Co decyduje o tym, że u uczniów ze środowisk zróżnicowanych kulturowo i językowo istnieje większe ryzyko wystąpienia niepełnosprawności?242
5.4.2. Co decyduje o tym, że u uczniów ze środowisk zróżnicowanych kulturowo i językowo istnieje większe ryzyko błędnego rozpoznania niepełnosprawności?246
5.4.3. Jak można zapobiegać zjawisku nadreprezentowania i niedoreprezentowania uczniów pochodzących ze środowisk wielokulturowych i dwujęzycznych w edukacji specjalnej dla uczniów z niepełnosprawnościami i wybitnie zdolnych?247
5.5. Charakterystyka zróżnicowania kulturowego i językowego250
5.5.1. Jaka jest różnica między zaburzeniami językowymi a zróżnicowaniem językowym?250
5.5.2. Jak różnice kulturowe mogą prowadzić do błędnego rozpoznania u ucznia zaburzeń emocjonalnych i/lub zaburzeń zachowania oraz ADHD?253
5.6. Edukacja we wczesnym dzieciństwie255
5.7. Edukacja w szkole podstawowej i średniej256
5.7.1. Jak wspierać dydaktycznie dzieci uczące się języka angielskiego?256
5.7.2. Co zrobić, by szkoły stały się bardziej odpowiedzialne za wyniki w nauce osiągane przez dzieci pochodzące z różnych środowisk kulturowych i językowych?261
5.8. Współpraca na rzecz włączania263
5.9. Przygotowanie do dorosłego życia265
5.10. Rodziny266
5.10.1. Dlaczego wielu rodzinom uczniów zróżnicowanych kulturowo zarzuca się brak zainteresowania edukacją swych dzieci?267
5.10.2. Jak pedagodzy mogą zwiększyć uczestnictwo rodzin zróżnicowanych kulturowo w edukacji ich dzieci i życiu szkoły?268
5.11. Technologie wspomagające kształcenie269
Podsumowanie270
Dodatkowe źródła informacji272
ROZDZIAŁ 6. Wybitne zdolności i rozwijanie talentów275
Z WŁASNEJ PERSPEKTYWY. Co mówią dzieci wybitnie zdolne o swoim samopoczuciu, zajęciach i znaczeniu terminu wybitnie zdolny?275
Czego się dowiesz?276
Szanse na lepszą przyszłość277
6.1. Definicja wybitnych zdolności i talentów279
6.1.1. Co oznaczają terminy wybitnie zdolny i rozwój talentu?279
6.1.2. Jak diagnozuje się uczniów wybitnie zdolnych – a jak powinno się ich diagnozować?282
6.1.3. Jakie są konsekwencje edukacyjne posiadania szczególnych zdolności lub talentów?284
6.2. Rys historyczny285
6.3. Rozpowszechnienie287
6.4. Przyczyny: czynniki, które wspomagają lub utrudniają rozwój wybitnych zdolności288
6.5. Charakterystyka wybitnych zdolności291
6.5.1. Czy niektóre cechy uczniów wybitnie zdolnych wymagają szczególnej uwagi nauczycieli?292
6.5.2. Czy istnieją podgrupy uczniów wybitnie zdolnych, które wymagają szczególnej uwagi?293
6.6. Edukacja we wczesnym dzieciństwie302
6.7. Edukacja w szkole podstawowej i średniej303
6.7.1. Na czym polegają dwa główne podejścia stosowane w edukacji uczniów wybitnie zdolnych?303
6.7.2. Opcje świadczenia usług stosowane w kształceniu uczniów wybitnie zdolnych308
6.8. Współpraca na rzecz włączania309
6.9. Przygotowanie do dorosłego życia311
6.9.1. Co zrobić, aby więcej osób wybitnie zdolnych i utalentowanych osiągnęło sukces?312
6.10. Rodziny313
6.11. Technologie wspomagające kształcenie314
Podsumowanie315
Dodatkowe źródła informacji316
ROZDZIAŁ 7. Pedagogika specjalna i system kształcenia osób z niepełnosprawnościami w Polsce (Anna Firkowska-Mankiewicz, Grzegorz Szumski)320
7.1. Geneza polskiej pedagogiki specjalnej320
7.2. Zakres pedagogiki specjalnej323
7.2.1. Podmioty pedagogiki specjalnej324
7.2.2. Przedmioty pedagogiki specjalnej326
7.3. Formy oddziaływań stosowanych w pedagogice specjalnej331
7.4. Idea integracyjnego kształcenia i edukacji włączającej w polskiej pedagogice specjalnej332
7.5. System kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi334
7.5.1. Zasada powszechności nauczania334
7.5.2. Orzekanie o potrzebie kształcenia specjalnego335
7.5.3. Formy organizacyjne kształcenia uczniów z niepełnosprawnościami338
7.5.4. Środki modernizacji polskiego systemu kształcenia specjalnego341
7.5.5. Ocena jakości systemu kształcenia uczniów z niepełnosprawnościami w Polsce344
7.6. Uwagi końcowe347
Bibliografia348
Indeks osób390
Indeks rzeczowy401

1.Niepełnosprawnościfizyczno-ruchoweorazspecjalnepotrzebyzdrowotne

imagistra,zostałdyrektoremplacówki,którawcześniejodmówiławsparciajego

kształcenia.W1984r.,dziękinagrodziepieniężnej,którąotrzymałwrazzodzna-

czeniemMcArthura7,RobertswspółuczestniczyłwzałożeniuŚwiatowegoInstytutu

ds.Niepełnosprawności(WorldInstituteonDisability).Wydarzenietopowszech-

nieuważanejestzaformalnypoczątekruchunarzeczprawobywatelskichludzi

zniepełnosprawnościami.Robertszmarłw1995r.,wwieku56lat,alejegoruch

rozwijasię,agłosyludzizniepełnosprawnościamirozbrzmiewająwcałymkraju.

Wciążdomagająsięoniakceptacji,dostępuiwłączeniawżyciespołeczne.

1.3.Rozpowszechnienie

Chociażniskiewskaźnikirozpowszechnienianiepełnosprawnościfizyczno-ru-

chowychorazspecjalnychpotrzebzdrowotnychniesąpociechądladzieciirodzin

nimidotkniętych,nauczycielepowinnipamiętać,żewzględniemałodzieciboryka

sięzproblemamiiwieleznichniewymaganauczaniaspecjalnego.WedługRoczne-

goRaportudlaKongresuokoło66574dzieciwwiekuod6do17latcierpinazabu-

rzeniafizyczno-ruchowe,natomiastokoło245098dzieciwtymwiekumaspecjalne

potrzebyzdrowotne.Razemstanowiąoneokoło0,65%wszystkichdzieciwwieku

szkolnymwStanachZjednoczonych(U.S.DepartmentofEducation,2001).

ZgodniezzapisamiustawyIDEAz1997r.niektóredziecizADHDmogą

byćkwalifikowanedokategorii„Innezaburzeniastanuzdrowia”.Rządfederalny

bardzojasnostwierdził,żetylkoniewielkaliczbadodatkowychuczniówzADHD

zakwalifikujesiędospecjalnegonauczania.Urzędnicysądzili,żewiększośćkwa-

lifikującychsięitakjestjużobjętatymnauczaniemzracjiprzynależnościdokate-

goriitrudnościwnauceorazzaburzeńemocjonalnychi/lubzaburzeńzachowania.

Utrzymywaliteż,żewieluuczniówzADHDwymagatylkoniewielkichmodyfika-

cjiśrodowiskanauczania,bymóckorzystaćzprogramunauczaniapowszechnego,

iżeniepotrzebująoniżadnychświadczeńwzakresienauczaniaspecjalnego.Nie-

mniejjednak,odkądwprowadzonozmianęwustawie,liczbaosóbzaliczanychdo

kategorii„Innezaburzeniastanuzdrowia”znaczniewzrosła(U.S.Departmentof

Education,2001)ijestbardzoprawdopodobne,żebędzierosłanadal.

Przyjrzyjmysięwskaźnikomrozpowszechnieniakilkukonkretnychzaburzeń

ichorób.Astma,najczęstszaprzyczynaopuszczaniaszkoły,chorobadotykają-

canajwiększąliczbędzieciwwiekuszkolnym,jestostatniocorazbardziejroz-

powszechniona(AstmaandAllergyFoundationofAmerica,2002).Naastmę

chorujeponad5milionówdzieci,costanowi8–12%wszystkichdzieci(Getch,

Neuharth-Pritchett,1999;NationalInstituteofEnvironmentalHealthScience,

NIEHS,2002).Około1%płodówulegazakażeniuwirusemcytomegalii,aletylko

10–15%zakażonychzapadanatęchorobę.Około1%całejpopulacjimapadaczkę,

7PrestiżoweodznaczenieprzyznawaneprzezFundacjęMcArthura(przyp.red.nauk.).

Brak wyników

Pedagogika specjalna t.2

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra